ماده ۱ قانون بیمه بیکاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
تبصره - گروههای زیر از شمول مقررات این قانون مستثنی هستند: | تبصره - گروههای زیر از شمول مقررات این قانون مستثنی هستند: | ||
۱ - بازنشستگان و ازکارافتادگان کلی. | ۱ - [[بازنشسته|بازنشستگان]] و [[ازکارافتاده|ازکارافتادگان]] کلی. | ||
۲ - صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری. | ۲ - صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری. | ||
۳ - اتباع خارجی. | ۳ - [[تبعه خارجی.|اتباع خارجی.]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
بیکاری: در تعریف کلی از بیکاری می توان آن را عبارت از عدم اشتغال مستمر به کار فرد به دلیل عدم امکان اشتغال دانست. به عبارت دیگر بیکاری عبارت است از کار نکردن شخص به دلایل خارج از اختیار وی<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 9 و 10 پاییز و زمستان 1382|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1233672|صفحه=|نام۱=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | [[بیکاری]]: در تعریف کلی از بیکاری می توان آن را عبارت از عدم [[اشتغال کامل|اشتغال]] مستمر به کار فرد به دلیل عدم امکان اشتغال دانست. به عبارت دیگر بیکاری عبارت است از کار نکردن شخص به دلایل خارج از اختیار وی<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 9 و 10 پاییز و زمستان 1382|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1233672|صفحه=|نام۱=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== مطالعه تطبیقی == | |||
در بسیار از کشورها بیمه بیکاری تنها کارگران را تحت پوشش قرار می دهد. کارمندان دولت ( مستخدمان دولتی) به دلیل برخورداری از امنیت شغلی غالبا در قلمرو شمول چنین بیمه ای قرار نمی گیرند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4740024|صفحه=|نام۱=فراز|نام خانوادگی۱=فیروزی مندی|نام۲=سمیره|نام خانوادگی۲=احمدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== فلسفه و مبانی نظری == | |||
بیکاری کارگران، مقوله ای چند بعد است. از دست دادن کار به صورت غیر ارادی به مفهوم توقف چرخه تولید نیز هست و توقف تولید یعنی رکود اقتصادی جامعه. از این رو سازو کار ویژه ای لازم است تا حمایت های حقوقی از کارگر به عمل آید و هم زمان، صنایع مولد و کارگاه های گوناگون نیز از نظر پنهان نمانند.بیمه بیکاری یکی از این ساز و کارهاست. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 9 و 10 پاییز و زمستان 1382|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1233760|صفحه=|نام۱=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
بیکاری با سایر خطرات اجتماعی مثل بیماری، از کار | بیکاری با سایر خطرات اجتماعی مثل بیماری، [[از کار افتادگی]]، بازنشستگی و... متفاوت است زیرا وضعیت اقتصادی جامعه ، عامل اصلی بیکاری شمرده می شود. '''<ref name=":1" />''' افراد خویش فرمایی که به هر دلیلی جز وضعیت سلامت ناچار به خاتمه فعالیت های شغلی خویس هستند نیز مشمول دریافت بیمه بیکاری نمی شوند منطق چنین رویکردی این است که چون خود اشتغالی به منزله پذیرش برخی مخاطرات شغلی است بیکاری این دسته از افراد به عنوان مخاطره بیمه ای محسوب نمی شود.<ref name=":1" /> افزون بر این کارگرانی که اقدام به [[اعتصاب]] می کنند نیز به علت داشتن اراده در بیکاری خود، مشمول دریافت مزایای بیکاری نمی شوند در عین حال کارگرانی که با اعتصاب همراهی نکرده اند و در عین حال به علت آن بیکار شده اند می توانند مزایای بیکاری را مطالبه نمایند.<ref name=":1" /> شایان ذکر است که مزایای بیکاری شخص بیکار با رسیدن به سن بازنشستگی قطع می شود.<ref name=":1">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4740500|صفحه=|نام۱=فراز|نام خانوادگی۱=فیروزی مندی|نام۲=سمیره|نام خانوادگی۲=احمدی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۱
ماده ۱ قانون بیمه بیکاری: کلیه مشمولین قانون تامین اجتماعی که تابع قوانین کار و کار کشاورزی هستند مشمول مقررات این قانون می باشند.
تبصره - گروههای زیر از شمول مقررات این قانون مستثنی هستند:
۱ - بازنشستگان و ازکارافتادگان کلی.
۲ - صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری.
۳ - اتباع خارجی.
توضیح واژگان
بیکاری: در تعریف کلی از بیکاری می توان آن را عبارت از عدم اشتغال مستمر به کار فرد به دلیل عدم امکان اشتغال دانست. به عبارت دیگر بیکاری عبارت است از کار نکردن شخص به دلایل خارج از اختیار وی[۱]
مطالعه تطبیقی
در بسیار از کشورها بیمه بیکاری تنها کارگران را تحت پوشش قرار می دهد. کارمندان دولت ( مستخدمان دولتی) به دلیل برخورداری از امنیت شغلی غالبا در قلمرو شمول چنین بیمه ای قرار نمی گیرند. [۲]
فلسفه و مبانی نظری
بیکاری کارگران، مقوله ای چند بعد است. از دست دادن کار به صورت غیر ارادی به مفهوم توقف چرخه تولید نیز هست و توقف تولید یعنی رکود اقتصادی جامعه. از این رو سازو کار ویژه ای لازم است تا حمایت های حقوقی از کارگر به عمل آید و هم زمان، صنایع مولد و کارگاه های گوناگون نیز از نظر پنهان نمانند.بیمه بیکاری یکی از این ساز و کارهاست. [۳]
نکات توضیحی
بیکاری با سایر خطرات اجتماعی مثل بیماری، از کار افتادگی، بازنشستگی و... متفاوت است زیرا وضعیت اقتصادی جامعه ، عامل اصلی بیکاری شمرده می شود. [۴] افراد خویش فرمایی که به هر دلیلی جز وضعیت سلامت ناچار به خاتمه فعالیت های شغلی خویس هستند نیز مشمول دریافت بیمه بیکاری نمی شوند منطق چنین رویکردی این است که چون خود اشتغالی به منزله پذیرش برخی مخاطرات شغلی است بیکاری این دسته از افراد به عنوان مخاطره بیمه ای محسوب نمی شود.[۴] افزون بر این کارگرانی که اقدام به اعتصاب می کنند نیز به علت داشتن اراده در بیکاری خود، مشمول دریافت مزایای بیکاری نمی شوند در عین حال کارگرانی که با اعتصاب همراهی نکرده اند و در عین حال به علت آن بیکار شده اند می توانند مزایای بیکاری را مطالبه نمایند.[۴] شایان ذکر است که مزایای بیکاری شخص بیکار با رسیدن به سن بازنشستگی قطع می شود.[۴]
منابع
- ↑ فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 9 و 10 پاییز و زمستان 1382. دانشگاه علوم اسلامی رضوی، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1233672
- ↑ فراز فیروزی مندی و سمیره احمدی. تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4740024
- ↑ فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 9 و 10 پاییز و زمستان 1382. دانشگاه علوم اسلامی رضوی، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1233760
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ فراز فیروزی مندی و سمیره احمدی. تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4740500