عسر و حرج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن اقتباس) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ترکیب دو کلمه '''عسر و حرج''' به معنای تنگنا و فشار است. در فقه و حقوق منظور از عسر و حرج آن است که هرگاه [[تکلیف|تکلیفی]] دشوار و مشقت‌بار باشد، آن تکلیف ساقط می‌شود. ملاک دشواری از نظر فقها آن است که انجام تکلیف عادتاً قابل تحمل نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=راهنمای نگارش حقوقی (دعاوی راجع به خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1395|ناشر=آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658360|صفحه=|نام۱=جعفر|نام خانوادگی۱=اخترنیا|چاپ=2}}</ref> | ترکیب دو کلمه '''عسر و حرج''' به معنای تنگنا و فشار است. در فقه و حقوق منظور از عسر و حرج آن است که هرگاه [[تکلیف|تکلیفی]] دشوار و مشقت‌بار باشد، آن تکلیف ساقط می‌شود. ملاک دشواری از نظر فقها آن است که انجام تکلیف عادتاً قابل تحمل نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=راهنمای نگارش حقوقی (دعاوی راجع به خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1395|ناشر=آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658360|صفحه=|نام۱=جعفر|نام خانوادگی۱=اخترنیا|چاپ=2}}</ref> | ||
در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد به نحوی که ادامه‌ی زندگی برای زوجه با مشقت همراه شود و تحمل آن مشکل باشد، وی می‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند و چنانچه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می‌تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شود. برخی از مصادیق عسر و حرج نیز توسط قانون گذار در ماده [[ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی|1130]] قانون مدنی ذکر گردیده است. | |||
همچنین باید توجه داشت در صورتی که به علت تنفر زوجه بخشی از مهریه به زوج بذل گردد و میزان بذل مهریه نیز ناچیز باشد؛ تنفر زوجه احراز نشده و دعوی طلاق از ناحیه وی محکوم به بطلان است.<ref>[[رای دادگاه درباره اثر میزان بذل مهریه در احراز عسر و حرج (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۲۰۱۱۱۲)]]</ref> | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۵
ترکیب دو کلمه عسر و حرج به معنای تنگنا و فشار است. در فقه و حقوق منظور از عسر و حرج آن است که هرگاه تکلیفی دشوار و مشقت‌بار باشد، آن تکلیف ساقط می‌شود. ملاک دشواری از نظر فقها آن است که انجام تکلیف عادتاً قابل تحمل نباشد.[۱]
در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد به نحوی که ادامه‌ی زندگی برای زوجه با مشقت همراه شود و تحمل آن مشکل باشد، وی می‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند و چنانچه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می‌تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شود. برخی از مصادیق عسر و حرج نیز توسط قانون گذار در ماده 1130 قانون مدنی ذکر گردیده است.
همچنین باید توجه داشت در صورتی که به علت تنفر زوجه بخشی از مهریه به زوج بذل گردد و میزان بذل مهریه نیز ناچیز باشد؛ تنفر زوجه احراز نشده و دعوی طلاق از ناحیه وی محکوم به بطلان است.[۲]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ جعفر اخترنیا. راهنمای نگارش حقوقی (دعاوی راجع به خانواده). چاپ 2. آوا، 1395. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658360
- ↑ رای دادگاه درباره اثر میزان بذل مهریه در احراز عسر و حرج (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۲۰۱۱۱۲)