ماده ۱۸۰ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 180 قانون مجازات اسلامی را به ماده ۱۸۰ قانون مجازات اسلامی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شهادت اشخاص غیرعادی، مانند فراموشکار و ساهی به عنوان شهادت شرعی معتبر نیست مگر آن که قاضی به عدم فراموشی، سهو و امثال آن در مورد شهادت علم داشته باشد. | شهادت اشخاص غیرعادی، مانند فراموشکار و ساهی به عنوان شهادت شرعی معتبر نیست مگر آن که قاضی به عدم فراموشی، سهو و امثال آن در مورد شهادت علم داشته باشد. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
[[شهادت]] افراد مبتلا به سهل انگاری و فراموشی در [[عرف]] معتبر نیست.اما ممکن است قاضی به چنین شهادت هایی علم پیدا کند در این حالت شهادت معتبر خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4162792|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>درمورد شخص [[سفیه]] تصریحی برای ممنوعیت شهادت وجود ندارد.بنابراین شهادت این دست افراد از شهادت های صحیح به حساب می آید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3850184|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>به علاوه فقها در مورد اعتبار شهادت اشخاص غیرعادی مانند مست،ابله،کودن و یا شخصی که زیاد دچار فراموشی میشود اختلاف نظر دارند.ولی گرایش غالب به سوی ممنوعیت شهادت این افراد است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3850164|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>گفتنی است وجود عیوبی مانند فراموشکاری و اشتباه و...در [[شاهد]] [[اماره]] بر عدم صحت شهادت است و وصف یقینی بودن شهادت را از بین میبرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3850180|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
بنابراین شهادت افراد غیرعادی به عنوان [[شهادت شرعی]] فاقد اعتبار است مگر برای قاضی علم حاصل شود که در موردی که درباره آن شهادت میدهند،دچار خطا و فراموشی نشده اند.در این ماده تنها دو مصداق برای افراد غیرعادی ذکر شده است و هرگاه قاضی تشخصی دهد شاهد تمام شرایط موضوع [[ماده 177 قانون مجازات اسلامی]] را دارا میباشد اما مانند افراد متعارف نیست و در مورد شهادت دقت کافی ندارد،شهادت این دست اشخاص فاقد اعتبار به عنوان شهادت شرعی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4381232|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=عدالتخواه|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۴
شهادت اشخاص غیرعادی، مانند فراموشکار و ساهی به عنوان شهادت شرعی معتبر نیست مگر آن که قاضی به عدم فراموشی، سهو و امثال آن در مورد شهادت علم داشته باشد.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
شهادت افراد مبتلا به سهل انگاری و فراموشی در عرف معتبر نیست.اما ممکن است قاضی به چنین شهادت هایی علم پیدا کند در این حالت شهادت معتبر خواهد بود.[۱]درمورد شخص سفیه تصریحی برای ممنوعیت شهادت وجود ندارد.بنابراین شهادت این دست افراد از شهادت های صحیح به حساب می آید.[۲]به علاوه فقها در مورد اعتبار شهادت اشخاص غیرعادی مانند مست،ابله،کودن و یا شخصی که زیاد دچار فراموشی میشود اختلاف نظر دارند.ولی گرایش غالب به سوی ممنوعیت شهادت این افراد است.[۳]گفتنی است وجود عیوبی مانند فراموشکاری و اشتباه و...در شاهد اماره بر عدم صحت شهادت است و وصف یقینی بودن شهادت را از بین میبرد.[۴]
بنابراین شهادت افراد غیرعادی به عنوان شهادت شرعی فاقد اعتبار است مگر برای قاضی علم حاصل شود که در موردی که درباره آن شهادت میدهند،دچار خطا و فراموشی نشده اند.در این ماده تنها دو مصداق برای افراد غیرعادی ذکر شده است و هرگاه قاضی تشخصی دهد شاهد تمام شرایط موضوع ماده 177 قانون مجازات اسلامی را دارا میباشد اما مانند افراد متعارف نیست و در مورد شهادت دقت کافی ندارد،شهادت این دست اشخاص فاقد اعتبار به عنوان شهادت شرعی است.[۵]
منابع
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4162792
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850184
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850164
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850180
- ↑ محمدرضا عدالتخواه. مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4381232