ماده ۱۸۰ قانون مجازات اسلامی

ماده ۱۸۰ قانون مجازات اسلامی:شهادت اشخاص غیرعادی، مانند فراموشکار و ساهی به عنوان شهادت شرعی معتبر نیست مگر آن که قاضی به عدم فراموشی، سهو و امثال آن در مورد شهادت علم داشته باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۷۹ قانون مجازات اسلامی
• ماده ۱۸۱ قانون مجازات اسلامی
• ماده ۱۷۷ قانون مجازات اسلامی

توضیح واژگان

شهادت آن است که از چیزی خبر داده شود و ممکن است به صورت کتبی یا شفاهی انجام شود.همچنین شهادت یعنی اخبار صحیح از وقوع امری به منظور ثبوت آن در جلسه دادگاه.

نکات تفسیری دکترین ماده 180 قانون مجازات اسلامی

شهادت افراد مبتلا به سهل انگاری و فراموشی، در عرف معتبر نیست، اما ممکن است قاضی به چنین شهادت‌هایی علم پیدا کند، در این حالت شهادت معتبر خواهد بود.درمورد شخص سفیه، تصریحی برای ممنوعیت شهادت وجود ندارد؛ بنابراین شهادت این دست افراد از شهادت‌های صحیح به حساب می‌آید.گفتنی است وجود عیوبی مانند فراموشکاری و اشتباه و… در شاهد، اماره بر عدم صحت شهادت است و وصف یقینی بودن شهادت را از بین می‌برد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

فقها در مورد اعتبار شهادت اشخاص غیرعادی مانند مست، ابله، کودن یا شخصی که زیاد دچار فراموشی می‌شود اختلاف نظر دارند، ولی گرایش غالب به سوی ممنوعیت شهادت این افراد است.

مصادیق و نمونه ها

در ماده فوق تنها دو مصداق برای افراد غیرعادی ذکر شده‌است و هرگاه قاضی تشخصی دهد شاهد تمام شرایط موضوع ماده ۱۷۷ قانون مجازات اسلامی را دارا می‌باشد اما مانند افراد متعارف نیست و در مورد شهادت دقت کافی ندارد، شهادت این دست اشخاص، فاقد اعتبار به عنوان شهادت شرعی است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 180 قانون مجازات اسلامی

1. شهادت اشخاص غیرعادی به‌طور کلی معتبر نیست.
2. افراد فراموشکار و ساهی جزو اشخاص غیرعادی محسوب می‌شوند.
3. اعتبار شهادت این افراد منوط به اطمینان قاضی به عدم فراموشی و سهو است.
4. قاضی باید علم و اطمینان پیدا کند که شهادت با سهو و فراموشی همراه نیست.
5. در مواردی که قاضی علم به عدم فراموشی و سهو پیدا کند، شهادت معتبر می‌شود.