جهات فرجام خواهی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
مقصود از '''جهات فرجام خواهی'''، جهاتی است که در فرض عدم وجود آنها فرد محکوم حق [[اعتراض]] به رأی صادره را ندارد، چرا که صرف وجود احکام و [[قرار]]<nowiki/>های قابل [[فرجام خواهی|فرجام]] برای امکان اعتراض کفایت نمیکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278856|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | مقصود از '''جهات فرجام خواهی'''، جهاتی است که در فرض عدم وجود آنها فرد محکوم حق [[اعتراض]] به رأی صادره را ندارد، چرا که صرف وجود احکام و [[قرار]]<nowiki/>های قابل [[فرجام خواهی|فرجام]] برای امکان اعتراض کفایت نمیکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278856|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
در [[قانون آیین دادرسی کیفری]]، جهات فرجام خواهی به شرح زیر پیش بینی شده است: | |||
الف - ادعای عدم رعایت | الف - ادعای عدم رعایت قوانین مربوط به تقصیر متهم و مجازات قانونی او. | ||
ب - ادعای عدم رعایت [[اصول دادرسی]] با درجه ای از اهمیت منجر به بیاعتباری رأی دادگاه. | ب - ادعای عدم رعایت [[اصول دادرسی]] با درجه ای از اهمیت منجر به بیاعتباری رأی دادگاه. | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
پ - عدم انطباق مستندات با مدارک موجود در پرونده.<ref>[[ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]</ref> | پ - عدم انطباق مستندات با مدارک موجود در پرونده.<ref>[[ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]</ref> | ||
==در رویه قضایی== | ==در رویه قضایی== | ||
[[نظریه مشورتی]] ۷/۹۴/۵۶۸ مورخ ۱۳۹۴/۳/۴ [[اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]: منظور از قوانین مربوط به تقصیر متهم در بند الف ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، کلیه قوانینی است که در اثبات [[جرم]] و انتساب آن به متهم مؤثر است؛ از جمله مقررات مربوط به مبانی و [[موانع مسئولیت کیفری]] و [[ادله اثبات جرم|ادلّه اثبات جرم]] در قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6280180|صفحه=|نام۱=نصرت|نام خانوادگی۱=حسنزاده|چاپ=1}}</ref> | [[نظریه مشورتی]] ۷/۹۴/۵۶۸ مورخ ۱۳۹۴/۳/۴ [[اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]: منظور از قوانین مربوط به تقصیر متهم در بند الف [[ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ۱۳۹۲، کلیه قوانینی است که در اثبات [[جرم]] و انتساب آن به متهم مؤثر است؛ از جمله مقررات مربوط به مبانی و [[موانع مسئولیت کیفری]] و [[ادله اثبات جرم|ادلّه اثبات جرم]] در [[قانون مجازات اسلامی]] و آیین دادرسی کیفری.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6280180|صفحه=|نام۱=نصرت|نام خانوادگی۱=حسنزاده|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۵
مقصود از جهات فرجام خواهی، جهاتی است که در فرض عدم وجود آنها فرد محکوم حق اعتراض به رأی صادره را ندارد، چرا که صرف وجود احکام و قرارهای قابل فرجام برای امکان اعتراض کفایت نمیکند.[۱]
در قانون آیین دادرسی کیفری، جهات فرجام خواهی به شرح زیر پیش بینی شده است:
الف - ادعای عدم رعایت قوانین مربوط به تقصیر متهم و مجازات قانونی او.
ب - ادعای عدم رعایت اصول دادرسی با درجه ای از اهمیت منجر به بیاعتباری رأی دادگاه.
پ - عدم انطباق مستندات با مدارک موجود در پرونده.[۲]
در رویه قضایی
نظریه مشورتی ۷/۹۴/۵۶۸ مورخ ۱۳۹۴/۳/۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: منظور از قوانین مربوط به تقصیر متهم در بند الف ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، کلیه قوانینی است که در اثبات جرم و انتساب آن به متهم مؤثر است؛ از جمله مقررات مربوط به مبانی و موانع مسئولیت کیفری و ادلّه اثبات جرم در قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278856
- ↑ ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری
- ↑ نصرت حسنزاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280180