موافقتنامه داوری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | ||
[[رده:اصطلاحات قانون داوری تجاری | [[رده:اصطلاحات قانون داوری تجاری بینالمللی]] | ||
'''موافقتنامه داوری''': موافقتنامه داوری به معنای [[تعهد]] [[الزامآور]] طرفین برای ارجاع اختلافات خود به داوری است که صلاحیت [[دادگاه | |||
'''موافقتنامه داوری''': موافقتنامه داوری به معنای [[تعهد]] [[الزامآور]] طرفین برای ارجاع اختلافات خود به داوری است که صلاحیت [[دادگاه]]های دولتی را مستثنی میکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بینالمللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بینالمللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5068728|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> همچنین بند ج ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی بیان میدارد: «موافقتنامه داوری» [[توافق|توافقی]] است بین طرفین که به موجب آن تمام یا بعضی از اختلافاتی که در مورد یک یا چند رابطه حقوقی معین اعم از [[رابطه قراردادی|قراردادی]] یا [[رابطه غیرقراردادی|غیرقراردادی]] به وجود آمده یا ممکن است پیش آید، به داوری ارجاع میشود. موافقتنامه داوری ممکن است به صورت [[شرط داوری]] در قرارداد یا به صورت قرارداد جداگانه باشد».<ref>ماده 1 قانون داوری تجاری بینالمللی</ref> | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] | |||
* [[ماده ۱ قانون داوری تجاری | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۵
موافقتنامه داوری: موافقتنامه داوری به معنای تعهد الزامآور طرفین برای ارجاع اختلافات خود به داوری است که صلاحیت دادگاههای دولتی را مستثنی میکند.[۱] همچنین بند ج ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی بیان میدارد: «موافقتنامه داوری» توافقی است بین طرفین که به موجب آن تمام یا بعضی از اختلافاتی که در مورد یک یا چند رابطه حقوقی معین اعم از قراردادی یا غیرقراردادی به وجود آمده یا ممکن است پیش آید، به داوری ارجاع میشود. موافقتنامه داوری ممکن است به صورت شرط داوری در قرارداد یا به صورت قرارداد جداگانه باشد».[۲]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ سیدجمال سیفی. قانون داوری تجاری بینالمللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال. مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بینالمللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5068728
- ↑ ماده 1 قانون داوری تجاری بینالمللی