دستور موقت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 17 قانون داوری تجاری بین المللی]] | * [[ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 17 قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
* [[ماده 310 قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 310]] تا [[ماده ۳۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی|325 قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== فلسفه و مبانی نظری == | == فلسفه و مبانی نظری == | ||
هدف از صدور «دستور موقت» عمدتاً حفظ وضع موجود در طول رسیدگی است.<ref name=":0" /> | هدف از صدور «دستور موقت» عمدتاً حفظ وضع موجود در طول رسیدگی است.<ref name=":0" /> |
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۵
دستور موقت: رسیدگی در دادگاه و همچنین در داوری، معمولا مدتی به طول میانجامد. در این مدت ممکن است موضوعاتی بروز کند که مستلزم تعیین تکلیف فوری باشد.[۱]
مواد مرتبط
فلسفه و مبانی نظری
هدف از صدور «دستور موقت» عمدتاً حفظ وضع موجود در طول رسیدگی است.[۱]
دستور موقت در قانون داوری تجاری بین المللی
با توجه به عبارات مندرج در ماده 17 قانون داوری تجاری بین المللی به نظر میرسد در این قانون «دستور موقت» عام است و شامل قرار تأمین خواسته و قرار تأمین دلیل نیز میشود.[۲]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ عبدالحسین شیروی. داوری تجاری بین المللی. چاپ 1. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3541844
- ↑ عبدالحسین شیروی. داوری تجاری بین المللی. چاپ 1. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3542184