معرف: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== ویژگی های معرف از منظر حقوق ثبت == | == ویژگی های معرف از منظر حقوق ثبت == | ||
بر اساس [[ماده 50 قانون ثبت اسناد و املاک|ماده 50]] و [[ماده 58 قانون ثبت اسناد و املاک|58 قانون ثبت]]، از شرایط مهم و اصلی معرف عبارت اند از؛ معروف(به حسن شهرت بودن) و معتمد و قابل اعتماد و وثوق بودن. با استناد به این دو ماده نمی توان اینگونه استدلال کرد که معرف می تواند بی سواد باشد، چرا که بر اساس مطالب مذکور و روح حاکم بر قوانین ثبتی، باید گفت که عقلاً و منطقاً باید شخص معرف باسواد باشند. (کلما حکم به العقل حکم به الشرع)<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 50 شماره 83 شهریور 1387|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=صفیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2071636|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
* بر اساس [[ماده 50 قانون ثبت اسناد و املاک|ماده 50]] و [[ماده 58 قانون ثبت اسناد و املاک|58 قانون ثبت]]، از شرایط مهم و اصلی معرف عبارت اند از؛ معروف(به حسن شهرت بودن) و معتمد و قابل اعتماد و وثوق بودن. با استناد به این دو ماده نمی توان اینگونه استدلال کرد که معرف می تواند بی سواد باشد، چرا که بر اساس مطالب مذکور و روح حاکم بر قوانین ثبتی، باید گفت که عقلاً و منطقاً باید شخص معرف باسواد باشند. (کلما حکم به العقل حکم به الشرع)<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 50 شماره 83 شهریور 1387|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=صفیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2071636|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
* برابر ماده 51 قانون ثبت، در خصوص [[شاهد|شاهدی]] که یک طرف از اصحاب [[معامله]] را معرفی می‌نماید، نمی‌تواند [[معرف]] طرف دیگر باشد.<ref>[[ماده 51 قانون ثبت اسناد و املاک]]</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۳
معرف: در لغت به مفهوم تعریف کننده و آنکه تعریف می کند، می باشد.[۱]
مواد مرتبط
ویژگی های معرف از منظر حقوق ثبت
- بر اساس ماده 50 و 58 قانون ثبت، از شرایط مهم و اصلی معرف عبارت اند از؛ معروف(به حسن شهرت بودن) و معتمد و قابل اعتماد و وثوق بودن. با استناد به این دو ماده نمی توان اینگونه استدلال کرد که معرف می تواند بی سواد باشد، چرا که بر اساس مطالب مذکور و روح حاکم بر قوانین ثبتی، باید گفت که عقلاً و منطقاً باید شخص معرف باسواد باشند. (کلما حکم به العقل حکم به الشرع)[۲]
- برابر ماده 51 قانون ثبت، در خصوص شاهدی که یک طرف از اصحاب معامله را معرفی می‌نماید، نمی‌تواند معرف طرف دیگر باشد.[۳]
منابع
- ↑ حمیدرضا آدابی. مسئولیت کیفری سردفتران اسناد رسمی در حقوق ایران و فرانسه. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3802476
- ↑ ماهنامه کانون سال 50 شماره 83 شهریور 1387. صفیه، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2071636
- ↑ ماده 51 قانون ثبت اسناد و املاک