نظریه شماره 7/1400/374 مورخ 1400/04/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره واخواهی نسبت به محکومیت غیابی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/374|شماره پرونده=1400-168-374 ک|تاریخ نظریه=1400/04/27}} '''استعلام''': در مواردی که متهم به صورت غیابی محکوم می شود و شاکی به رأی صادره اعتراض می کند و متهم در مرحله تجدیدنظر نیز علی رغم ابلاغ حاضر نشده و دفاعی مطر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/374|شماره پرونده=1400-168-374 ک|تاریخ نظریه=1400/04/27}}
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/374|شماره پرونده=1400-168-374 ک|تاریخ نظریه=1400/04/27|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]|محور نظریه=[[تجدیدنظرخواهی]]}}


'''استعلام''': در مواردی که متهم به صورت غیابی محکوم می شود و شاکی به رأی صادره اعتراض می کند و متهم در مرحله تجدیدنظر نیز علی رغم ابلاغ حاضر نشده و دفاعی مطرح نمی کند و رأی بدوی عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید می شود و پس از آن، محکوم در مرحله اجرا دستگیر و از رأی صادره واخواهی می کند، آیا دادگاه بدوی مکلف به ورود در ماهیت و تصمیم گیری است یا به استناد ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ به لحاظ این که رأی دادگاه تجدیدنظر متضمن محکومیت متهم بوده، موجبی برای طرح مجدد پرونده در دادگاه بدوی نیست و در همان دادگاه تجدیدنظر نسبت به واخواهی محکوم رسیدگی می شود؟ در صورتی که عقیده بر رسیدگی در دادگاه بدوی دارید، چنانچه نظر دادگاه بدوی پس از رسیدگی به واخواهی بر برائت محکوم باشد، آیا رأی دادگاه تجدیدنظر را نقض و رأی جدید صادر کند؟ راهکار در این مورد چیست؟
چکیده نظریه شماره 7/1400/374 مورخ 1400/04/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره : اگر که [[شاکی]] نسبت به رأی [[دادگاه بدوی]] که مبنی بر [[محکومیت غیابی]] [[متهم]] بوده است، [[درخواست تجدیدنظر]] کرده است و [[دادگاه تجدیدنظر]] نیز بدون این که [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] در مرحله [[تجدیدنظرخواهی|تجدیدنظر]] حضور یافته یا [[لایحه دفاعیه]] داده باشد، مبادرت به [[صدور حکم]] بر تأیید [[دادنامه بدوی]] نموده است محکوم‌علیه [[غایب]] حق [[واخواهی]] نسبت به [[حکم]] محکومیت دادگاه تجدیدنظر را دارد.
 
== استعلام ==
در مواردی که متهم به صورت غیابی محکوم می شود و شاکی به رأی صادره [[اعتراض]] می کند و متهم در مرحله تجدیدنظر نیز علی رغم [[ابلاغ]] حاضر نشده و [[دفاع|دفاعی]] مطرح نمی کند و [[رأی بدوی]] عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید می شود و پس از آن، محکوم در مرحله [[اجرای حکم|اجرا]] [[دستگیری|دستگیر]] و از رأی صادره واخواهی می کند، آیا دادگاه بدوی مکلف به ورود در [[ماهیت]] و تصمیم گیری است یا به استناد [[ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] به لحاظ این که رأی دادگاه تجدیدنظر متضمن محکومیت متهم بوده، موجبی برای طرح مجدد پرونده در دادگاه بدوی نیست و در همان دادگاه تجدیدنظر نسبت به واخواهی محکوم رسیدگی می شود؟ در صورتی که عقیده بر رسیدگی در دادگاه بدوی دارید، چنانچه نظر دادگاه بدوی پس از رسیدگی به واخواهی بر [[برائت]] محکوم باشد، آیا رأی دادگاه تجدیدنظر را [[نقض]] و رأی جدید صادر کند؟ راهکار در این مورد چیست؟


== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
در فرض استعلام که شاکی نسبت به رأی صادره از سوی دادگاه بدوی که مبنی بر محکومیت غیابی متهم بوده است، درخواست تجدیدنظر کرده است و دادگاه تجدیدنظر نیز بدون این که محکومعلیه (متهم) در مرحله تجدیدنظر حضور یافته یا لایحه دفاعیه داده باشد، مبادرت به صدور حکم بر تأیید دادنامه بدوی نموده است؛ با لحاظ مداخله دادگاه تجدیدنظر استان و متعاقبا صدور رأی بر تأیید دادنامه بدوی که به منزله صدور حکم بر محکومیت متهم (محکومعلیه) غایب است، فرض مطروحه از مصادیق ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بوده و لذا محکومعلیه غایب حق واخواهی نسبت به حکم محکومیت صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر را دارد.
در فرض استعلام که شاکی نسبت به رأی صادره از سوی دادگاه بدوی که مبنی بر محکومیت غیابی متهم بوده است، درخواست تجدیدنظر کرده است و دادگاه تجدیدنظر نیز بدون این که محکوم‌علیه (متهم) در مرحله تجدیدنظر حضور یافته یا لایحه دفاعیه داده باشد، مبادرت به صدور حکم بر تأیید دادنامه بدوی نموده است؛ با لحاظ مداخله دادگاه تجدیدنظر استان و متعاقبا صدور رأی بر تأیید دادنامه بدوی که به منزله صدور حکم بر محکومیت متهم (محکوم علیه) غایب است، فرض مطروحه از مصادیق ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بوده و لذا محکوم علیه غایب حق واخواهی نسبت به حکم محکومیت صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر را دارد.
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]
 
== جستارهای وابسته ==
 
* [[دادگاه تجدیدنظر]]
* [[واخواهی]]


[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]]

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۷

نظریه مشورتی 7/1400/374
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۳۷۴
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۶۸-۳۷۴ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۰۴/۲۷
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهتجدیدنظرخواهی

چکیده نظریه شماره 7/1400/374 مورخ 1400/04/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره : اگر که شاکی نسبت به رأی دادگاه بدوی که مبنی بر محکومیت غیابی متهم بوده است، درخواست تجدیدنظر کرده است و دادگاه تجدیدنظر نیز بدون این که محکوم‌علیه در مرحله تجدیدنظر حضور یافته یا لایحه دفاعیه داده باشد، مبادرت به صدور حکم بر تأیید دادنامه بدوی نموده است محکوم‌علیه غایب حق واخواهی نسبت به حکم محکومیت دادگاه تجدیدنظر را دارد.

استعلام

در مواردی که متهم به صورت غیابی محکوم می شود و شاکی به رأی صادره اعتراض می کند و متهم در مرحله تجدیدنظر نیز علی رغم ابلاغ حاضر نشده و دفاعی مطرح نمی کند و رأی بدوی عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید می شود و پس از آن، محکوم در مرحله اجرا دستگیر و از رأی صادره واخواهی می کند، آیا دادگاه بدوی مکلف به ورود در ماهیت و تصمیم گیری است یا به استناد ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ به لحاظ این که رأی دادگاه تجدیدنظر متضمن محکومیت متهم بوده، موجبی برای طرح مجدد پرونده در دادگاه بدوی نیست و در همان دادگاه تجدیدنظر نسبت به واخواهی محکوم رسیدگی می شود؟ در صورتی که عقیده بر رسیدگی در دادگاه بدوی دارید، چنانچه نظر دادگاه بدوی پس از رسیدگی به واخواهی بر برائت محکوم باشد، آیا رأی دادگاه تجدیدنظر را نقض و رأی جدید صادر کند؟ راهکار در این مورد چیست؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض استعلام که شاکی نسبت به رأی صادره از سوی دادگاه بدوی که مبنی بر محکومیت غیابی متهم بوده است، درخواست تجدیدنظر کرده است و دادگاه تجدیدنظر نیز بدون این که محکوم‌علیه (متهم) در مرحله تجدیدنظر حضور یافته یا لایحه دفاعیه داده باشد، مبادرت به صدور حکم بر تأیید دادنامه بدوی نموده است؛ با لحاظ مداخله دادگاه تجدیدنظر استان و متعاقبا صدور رأی بر تأیید دادنامه بدوی که به منزله صدور حکم بر محکومیت متهم (محکوم علیه) غایب است، فرض مطروحه از مصادیق ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بوده و لذا محکوم علیه غایب حق واخواهی نسبت به حکم محکومیت صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر را دارد.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته