رای وحدت رویه شماره 23 مورخ 1344/07/26 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''رای وحدت رویه شماره 23 مورخ 1344/07/26 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد):''' در موضوع اختلاف رویه حال میان شعبه اول و شعبه دوم دیوان عالی کشور راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه اجور در مدت [[خیار]] از طرف انتقال گیرنده در [[معامله با حق استرداد]] نظر به [[ماده 34 قانون ثبت اسناد و املاک|ماده (34) اصلاحی قانونی ثبت]] مصوب مردادماه 1320 که به موجب آن اصل وجه ثمن و اجور مال مورد معامله در مدت خیار متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده (722) قانون آیین‌دادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد معامله در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت تصرف حق مطالبه اجرت المثل گیرنده ندارد. رأی شعبه دهم نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی طبق ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب 1328 در مورد مشابه لازم‌الاتباع است.
'''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۴۴/۰۷/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد):''' در موضوع اختلاف رویه حال میان شعبه اول و شعبه دوم دیوان عالی کشور راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه اجور در مدت [[خیار]] از طرف انتقال گیرنده در [[معامله با حق استرداد]] نظر به [[ماده ۳۴ قانون ثبت اسناد و املاک|ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت]] مصوب مردادماه ۱۳۲۰ که به موجب آن اصل وجه ثمن و اجور مال مورد معامله در مدت خیار متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده (۷۲۲) قانون آیین‌دادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد معامله در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت تصرف حق مطالبه اجرت المثل گیرنده ندارد. رأی شعبه دهم نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی طبق ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ در مورد مشابه لازم‌الاتباع است.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
خط ۱۰: خط ۱۰:
[[ماده ۴۶۰ قانون مدنی]]
[[ماده ۴۶۰ قانون مدنی]]


[[ماده 34 قانون ثبت اسناد و املاک]]
[[ماده ۳۴ قانون ثبت اسناد و املاک]]


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1344]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۴۴]]

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۸

رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۴۴/۰۷/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد): در موضوع اختلاف رویه حال میان شعبه اول و شعبه دوم دیوان عالی کشور راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد نظر به ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت مصوب مردادماه ۱۳۲۰ که به موجب آن اصل وجه ثمن و اجور مال مورد معامله در مدت خیار متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده (۷۲۲) قانون آیین‌دادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد معامله در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت تصرف حق مطالبه اجرت المثل گیرنده ندارد. رأی شعبه دهم نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی طبق ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ در مورد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط

ماده ۳۹۹ قانون مدنی

ماده ۴۵۸ قانون مدنی

ماده ۴۵۹ قانون مدنی

ماده ۴۶۰ قانون مدنی

ماده ۳۴ قانون ثبت اسناد و املاک

جستارهای وابسته

بیع شرط

معامله با حق استرداد