ماده ۴۹ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←رویه‌های قضایی: افزودن نظریه شماره 7/1401/963 مورخ 1401/09/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع رسیدگی به جرایم کارکنان قضایی سازمان تعزیرات حکومتی ذیل رویه ها) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
* [[رای وحدت رویه شماره 762 مورخ 1396/8/2 هیات عمومی دیوان عالی کشور]] | * [[رای وحدت رویه شماره 762 مورخ 1396/8/2 هیات عمومی دیوان عالی کشور]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1401/963 مورخ 1401/09/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع رسیدگی به جرایم کارکنان قضایی سازمان تعزیرات حکومتی]] | |||
{{مواد قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز}} | {{مواد قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز}} | ||
[[رده: مواد قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز]] | [[رده: مواد قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۵۲
ماده ۴۹ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز: به منظور اعمال نظارت قضائی بر پرونده های قاچاق در سازمان تعزیرات حکومتی، رئیس شعب تجدید نظر ویژه رسیدگی به پرونده های قاچاق کالا و ارز به پیشنهاد رئیس سازمان پس از تأیید وزیر دادگستری از بین قضات دارای پایه نُه قضائی پس از موافقت رئیس قوه قضائیه با ابلاغ ایشان منصوب می شوند.
تبصره- در مواردی که از شعب ویژه تجدید نظر تعزیرات در موارد مشابه احکام مختلفی صادر شود با درخواست رئیس سازمان یا وزیر دادگستری، موارد جهت ایجاد وحدت رویه به هیأت عمومی دیوان عالی کشور ارسال می گردد.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۴۰۰/۱۱/۱۰)- شعب تجدیدنظر ویژه رسیدگی به پرونده های قاچاق کالا و ارز موظفند در پرونده های با ارزش بیش از یک میلیارد (۱/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰) ریال به طور مطلق و در پرونده های با ارزش یک میلیارد(۱/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰) ریال و کمتر در صورت اقتضاء، با صدور دستور تعیین وقت رسیدگی، متهم، نماینده دستگاه کاشف و ضابط و نیز سایر اشخاصی که حضورشان ضروری است را احضار کنند. متهم می تواند شخصاً حاضر شود یا وکیل یا نماینده قانونی معرفی کند. در هر صورت عدم حضور یا عدم معرفی وکیل یا نماینده قانونی مانع از رسیدگی نیست.