عین معین

چیزی که با حواس ظاهری قابل درک بوده و در عین حال بتواند مورد اشاره قرار گیرد، عین معین یا عین شخصی یا عین خارجی نام دارد. به عبارت دیگر عین معین، مالی است که در عالم خارج موجود و مشخص باشد. در تعریف دیگری بیان شده است که: «عین معین، مالی است که وجود مشخص و معینی برای طرفین تعهد داشته و متعهد در مقام ایفای تعهد باید همان مال را به متعهدله تسلیم نماید تا تعهد ساقط شود». همچنین، شایان ذکر است که عین معین در مقابل عین کلی می‌باشد که وجود خارجی ندارد بلکه در ذمه می‌باشد اما عین معین وجود خارجی دارد و در خارج موجود است مانند اتومبیل.

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی