ماده ۲ قانون مبارزه با مواد مخدر: تفاوت میان نسخهها
Hossein dk (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* [[نظریه شماره 7/99/553 مورخ 1399/05/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ابهامات قانون کاهش مجازات حبس تعزیری]] | * [[نظریه شماره 7/99/553 مورخ 1399/05/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ابهامات قانون کاهش مجازات حبس تعزیری]] | ||
* نظریه شماره 1090/96/7 مورخ 1396/05/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه | * [[نظریه شماره 1090/96/7 مورخ 1396/05/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
{{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | {{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | ||
[[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] | [[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] |
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۶
ماده ۲ قانون مبارزه با مواد مخدر: (اصلاحی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- هر کس مبادرت به کشت خشخاش یا کوکا کند و یا برای تولید مواد مخدر یا روان گردان های صنعتی غیرداروئی به کشت شاهدانه بپردازد علاوه بر امحاء کشت بر حسب میزان کشت به شرح زیر مجازات خواهد شد:
۱ - بار اول، ۱۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تا ۲۵۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال جریمه نقدی.
۲ - بار دوم، ۱۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تا ۱/۰۵۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.
۳ - بار سوم، صد میلیون تا یک میلیارد ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.
۴ - بار چهارم، اعدام.
تبصره (اصلاحی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- هرگاه ثابت شود کشت خشخاش یا کوکا یا شاهدانه به دستور مالک و یا مستاجر ملک و یا قائم مقام قانونی آنها صورت گرفته است، شخص دستور دهنده که سبب بوده است به شرط آن که اقوی از مباشر باشد، به مجازاتهای مقرر در این ماده محکوم میشود و مباشر که متصدی کشت بوده است، به ۲۵/۰۰۰/۰۰۰ تا ۱۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال جریمه نقدی و پانزده تا چهل ضربه شلاق محکوم خواهد شد.