ماده ۶۳۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

اگر کسی از دادن طفلی که به او سپرده شده است در موقع مطالبه اشخاصی که قانوناً حقّ مطالبه دارند امتناع کند به مجازات از چهل و پنج روز تا سه ماه حبس یا به جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.

توضیح واژگان

در این ماده، واژه «دادن»، مطلق بوده و شامل امتناع از دادن به صورت دائم یا موقت است. همچنین کلمه ی «کسی» نیز مطلق بوده و شامل والدین ، مراقبان و دیگر افراد می شود. البته در خصوص شمول این ماده، نسبت به والدینی که بر طبق تصمیم دادگاه حضانت طفل را بر عهده داشته ولی از حق ملاقات والد دیگر امتناع کند، اختلاف نظر وجود دارد، گروهی معتقدند چنین اقدامی را باید با مقررات کیفری دیگری منطبق نمود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عنصر مادی این جرم عبارت است از امتناع فرد از دادن طفل به دیگر اشخاص دارای حق این جرم صرفاً از طریق ترک فعل، قابل تحقق است. همچنین این جرم را باید از جرایم مستمر تلقی کرد.

شرط اساسی برای تحقق این جرم «سپرده شدن» طفل به فرد ممتنع است.

عنصر معنوی این جرم را نیز باید سوء نیت عام دانست.

انتقادات

از جمله ابهامات این ماده، سن طفل و ملاک لازم برای تشخیص طفولیت است، گروهی بهترین ملاک را در این خصوص، همان سن بلوغ دانسته اند.

مواد مرتبط

ماده واحده مربوط به حق حضانت مصوب 1365