ماده ۲۰۴ قانون مجازات اسلامی

سوگند باید مطابق با ادعاء صریح در مقصود و بدون هرگونه ابهام باشد و از روی قطع و یقین اداء شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

سوگند راه عادی اثبات دعوا نیست بلکه در مواردی به کار میرود که دلیل دیگری وجود نداشته باشد و مدعی بخواهد وجدان طرف مقابل را مورد داوری قرار دهد.

سوابق فقهی

برخی از فقها اعتقاد به وجوب دون قطع و بدون اگر و اما بدون سوگند دارند. اعم از این که سوگند برای خود سوگند خورنده باشد یا برای دیگری، در نفی امر باشد یا در اثبات آن. همچنین گروهی از فقها علم داشتن به ماوقع و ادای سوگند به قطع و جزم را از شروط قسامه دانسته اند.

رویه قضایی

به موجب رای شماره 407 صادره از شعبه 47 دیوان عالی کشور، دادگاه ولایتی در خصوص قسم دادن منکر از طرف شاکی نداشته و در فرض عدم مطالبه سوگند از سوی شاکی، باید دعوی متوقف شده و قرار منع تعقیب صادر شود.

مواد مرتبط

ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی