ماده ۳۲۷ قانون مجازات اسلامی

در صورتی ‌که شاکی متعدد باشد، اقامه یک قسامه برای همه آنان کافی است لکن در صورت تعدد متهمان، برای برائت هر یک، اقامه قسامه مستقل لازم است.

فلسفه و مبانی نظری ماده

از جمله دلایل وضع این ماده را تنگ تر کردن دایره متهمان و روشن تر شدن وضعیت از طریق اقامه قسامه از طرف هر متهم در راستای نفی اتهام از خود دانسته اند.

پیشینه

بر اساس ماده 252 سابق، در فرض تعدد مدعی در موارد لوث، قسم پنجاه نفر کافی است. اما در فرض تعدد مدعی علیهم، هریک باید رای برائت خود اقامه قسامه کند و در صورت نداشتن 50 عدد قسامه، هریک از آنان باید پنجاه قسم بخورند تا تبرئه شوند. البته این ماده در سال 1375 از سوی شورای نگهبان خلاف شرع اعلام شد.

سوابق فقهی

برخی از فقها معتقدند ظاهر کفایت پنجاه قسامه در فرض متعدد بودن مدعیان است. اما در فرض تعدد مدعی علیهم، وجیه تر اقامه قسامه به میزان پنجاه در عدد مدعی علیهم است. لذا در این خصوص نظریه مخالفی نیز هست که قائل به کفایت پنجاه قسامه برای تمامی متهمان است.

مواد مرتبط

مستند ماده فوق را اصل 37 قانون اساسی دانسته اند.