ماده ۳۲۷ قانون مجازات اسلامی

ماده ۳۲۷ قانون مجازات اسلامی: در صورتی که شاکی متعدد باشد، اقامه یک قسامه برای همه آنان کافی است لکن در صورت تعدد متهمان، برای برائت هر یک، اقامه قسامه مستقل لازم است.

• مشاهده ماده قبلی

• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

از جمله دلایل وضع این ماده را تنگ‌تر کردن دایره متهمان و روشن‌تر شدن وضعیت از طریق اقامه قسامه از طرف هر متهم در راستای نفی اتهام از خود دانسته‌اند.

پیشینه

بر اساس ماده ۲۵۲ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰، در فرض تعدد مدعی در موارد لوث، قسم پنجاه نفر کافی است. اما در فرض تعدد مدعی علیهم، هریک باید رای برائت خود اقامه قسامه کند و در صورت نداشتن ۵۰ عدد قسامه، هریک از آنان باید پنجاه قسم بخورند تا تبرئه شوند. البته این ماده در سال ۱۳۷۵ از سوی شورای نگهبان، خلاف شرع اعلام شد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

برخی از فقها معتقدند ظاهر، کفایت پنجاه قسامه در فرض متعدد بودن مدعیان است اما در فرض تعدد مدعی علیهم، وجیه تر اقامه قسامه به میزان پنجاه در عدد مدعی علیهم است.در این خصوص نظریه مخالفی نیز هست که قائل به کفایت پنجاه قسامه برای تمامی متهمان است.

مواد مرتبط

مستند ماده فوق را اصل ۳۷ قانون اساسی دانسته‌اند.

مقالات مرتبط

مبانی فقهی قسامه و نحوه اجرای آن در حقوق موضوعه ایران