ماده ۳ قانون زمین شهری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/96/2328 مورخ 1396/09/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/99/1749 مورخ 1399/11/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره سال ملاک عمل جهت احراز احیاء و عمران زمین]] | * [[نظریه شماره 7/99/1749 مورخ 1399/11/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره سال ملاک عمل جهت احراز احیاء و عمران زمین]] | ||
* [[نظریه شماره 7/99/1921 مورخ 1400/01/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ملاک تشخیص موات بودن اراضی خارج از محدوده استحفاظی شهرها]] | * [[نظریه شماره 7/99/1921 مورخ 1400/01/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ملاک تشخیص موات بودن اراضی خارج از محدوده استحفاظی شهرها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸
ماده ۳ قانون زمین شهری: اراضی موات شهری زمین هائی است که سابقه عمران و احیاء نداشته باشد. زمین های مواتی که علی رغم مقررات قانون لغو مالکیت اراضی موات شهری بدون مجوز قانونی از تاریخ ۱۳۵۸/۴/۵ به بعد احیاء شده باشد هم چنان در اختیار دولت می باشد.
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/96/2328 مورخ 1396/09/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/99/1749 مورخ 1399/11/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره سال ملاک عمل جهت احراز احیاء و عمران زمین
- نظریه شماره 7/99/1921 مورخ 1400/01/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ملاک تشخیص موات بودن اراضی خارج از محدوده استحفاظی شهرها