ماده ۲ قانون جرم سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲ قانون جرم سیاسی:''' [[جرم|جرائم]] زیر در صورت انطباق با شرایط مقرر در ماده (۱) این قانون جرم سیاسی محسوب می شوند. | '''ماده ۲ قانون جرم سیاسی:''' [[جرم|جرائم]] زیر در صورت انطباق با شرایط مقرر در ماده (۱) این قانون جرم سیاسی محسوب می شوند. | ||
الف - [[توهین]] یا افتراء به روسای سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، [[معاونان رئیس جمهور]]، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان و اعضای [[شورای نگهبان]] به واسطه | الف - [[توهین]] یا افتراء به روسای سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، [[معاونان رئیس جمهور]]، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان و اعضای [[شورای نگهبان]] به واسطه مسئولیت آنان | ||
ب - توهین به رئیس یا [[نماینده سیاسی کشور خارجی]] که در قلمرو جمهوری اسلامی ایران وارد شده است با رعایت مفاد [[ماده 517 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده (۵۱۷) قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات]] | ب - توهین به رئیس یا [[نماینده سیاسی کشور خارجی]] که در قلمرو جمهوری اسلامی ایران وارد شده است با رعایت مفاد [[ماده 517 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده (۵۱۷) قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۰
ماده ۲ قانون جرم سیاسی: جرائم زیر در صورت انطباق با شرایط مقرر در ماده (۱) این قانون جرم سیاسی محسوب می شوند.
الف - توهین یا افتراء به روسای سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، معاونان رئیس جمهور، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان و اعضای شورای نگهبان به واسطه مسئولیت آنان
ب - توهین به رئیس یا نماینده سیاسی کشور خارجی که در قلمرو جمهوری اسلامی ایران وارد شده است با رعایت مفاد ماده (۵۱۷) قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات
پ - جرائم مندرج در بندهای (د) و (ه-) ماده (۱۶) قانون فعالیت احزاب، جمعیت ها، انجمن های سیاسی و صنفی و انجمن های اسلامی یا اقلیت های دینی شناخته شده مصوب ۱۳۶۰/۰۶/۰۷
ت - جرائم مقرر در قوانین انتخابات خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا به استثنای مجریان و ناظران انتخابات
ث - نشر اکاذیب