رای وحدت رویه شماره 1999 مورخ 1332/9/25 هیات عمومی دیوان عالی کشور (فرجام خواهی نسبت به احكام مربوط به تصرف عدوانی): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۵ قانون جلوگیری از تصرف عدوانی]]
* [[ماده 5 قانون جلوگیری از تصرف عدوانی|ماده ۵ قانون جلوگیری از تصرف عدوانی]]


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۶

رای وحدت رویه شماره ۱۹۹۹ مورخ ۱۳۳۲/۹/۲۵ هیات عمومی دیوان عالی کشور (فرجام خواهی نسبت به احکام مربوط به تصرف عدوانی):چون در ماده (۵) قانون جلوگیری از تصرف عدوانی که ملاک قابل پژوهش بودن حکم دادستان در مورد تصرف عدوانی است ذکری از قابل فرجام بودن حکم دادگاه نشده و عمومات قانونی راجع به قابل فرجام بودن احکام شامل مورد نیست و از روح قانون مذکور مستفاد می‌شود که نظر قانونگذار در مورد جلوگیری از تصرف عدوانی بر تسریع و تسهیل است، لذا قبول دادخواست فرجامی نسبت به احکام مربوط به تصرف عدوانی که مرجع رسیدگی بدوی دادسرا بوده خلاف مفاد قانون مزبور می‌باشد.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته