تصرف عدوانی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تصرف عدوانی به معنای تسلط یافتن بر مال دیگری بدون مجوز قانونی یا قراردادی می‌باشد. به عبارت دیگر تصرف عدوانی همان غصب می‌باشد.[۱][۲][۳][۴]

اثر عدم احراز مالکیت رسمی دردعوی رفع تصرف عدوانی

دعوای رفع تصرف عدوانی یکی از انواع دعاوی تصرف است. اقامه دعوای رفع تصرف عدوانی حقوقی، منوط به سبق تصرف مدعی (داشتن سابقه تصرف قبلی خواهان) و لحوق تصرف خوانده (تصرف بعدی خوانده می باشد) لذا باید توجه داشت این دعوا مبتنی بر اثبات مالکیت نیست به عبارت دیگر برای طرح این نوع دعوی در دادگاه لزوماً نباید سند مالکیت وجود داشته باشد و اثبات مالکیت ضروری نیست.[۵]

گستره دعوای تصرف عدوانی

در حقوق ایران امکان طرح دعوی مذکور از طریق دادرسی مدنی تنها در خصوص اموال غیرمنقول و حقوق مربوط به آن (حق ارتفاق یا حق انتفاع) وجود دارد، درحالی‌که در حقوق اروپایی در زمینه حریم خصوصی و حقوق شخصیت، به‌طور کلی دادگاه‌های اروپایی در دعاوی مدنی می‌توانند مستقلاً مبادرت به صدور «دستور توقف نقض حریم خصوصی» و حقوق مربوط به شخصیت کنند.[۶]

مواد مرتبط

رویه های قضایی

منابع

  1. ماده 308 قانون مدنی
  2. ماده 161 قانون آیین دادرسی مدنی
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656132
  4. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656136
  5. رای دادگاه درباره اثرعدم احراز مالکیت رسمی دردعوی رفع تصرف عدوانی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۲۰۱۱۶۹)
  6. سیدعطا قیصری؛ مرتضی یوسف زاده؛ محمدرضا محمدی، (1400)، «نگرشی تحلیلی و انتقادی بر اقدامات تأمینی و سازوکارهای پیشگیرانه در حقوق مسئولیت مدنی ایران»، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 50، شماره 2
  7. نظریه شماره 7/99/1408 مورخ 1399/10/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه رسیدگی به دعاوی تصرف عدوانی