نحله: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
* به موجب [[نظریه مشورتی|نظریه]] شماره ۷/۱۴۰۱/۱۰۶۷ مورخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۸ [[اداره کل حقوقی قوه قضائیه|اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]، قانونگذار به نحو [[اطلاق]] با رعایت شرایطی [[زوجه]] را مستحق بر [[مطالبه]] '''نحله''' دانسته است، نحله بدل از [[اجرت المثل زوجه|اجرت المثل]] است و جزو [[احوال شخصیه]] نمی‌باشد؛ و به مانند اجرت المثل از باب [[استیفاء]] است و مذهب متبوع [[زوجین]] در تعلق یا عدم تعلق نحله به زوجه تأثیری ندارد.<ref>[[نظریه شماره 7/1401/1067 مورخ 1401/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد نحله]]</ref> | * به موجب [[نظریه مشورتی|نظریه]] شماره ۷/۱۴۰۱/۱۰۶۷ مورخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۸ [[اداره کل حقوقی قوه قضائیه|اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]، قانونگذار به نحو [[اطلاق]] با رعایت شرایطی [[زوجه]] را مستحق بر [[مطالبه]] '''نحله''' دانسته است، نحله بدل از [[اجرت المثل زوجه|اجرت المثل]] است و جزو [[احوال شخصیه]] نمی‌باشد؛ و به مانند اجرت المثل از باب [[استیفاء]] است و مذهب متبوع [[زوجین]] در تعلق یا عدم تعلق نحله به زوجه تأثیری ندارد.<ref>[[نظریه شماره 7/1401/1067 مورخ 1401/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد نحله]]</ref> | ||
* به موجب [[دادنامه]] شماره ۷۴۳ مورخه ۱۳۷۱/۱۱/۱۹ شعبه ۳ [[دیوان عالی کشور]]، همچنانکه هر گاه کسی بر حسب امر دیگری اقدام به عملی نماید که [[عرف|عرفاً]] برای آن عمل اجرتی بوده، عامل مستحق اجرت عمل خود است؛ زوجه نیز، استحقاق مطالبه '''نحله''' را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (سقوط تعهدات-ضمان قهری)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=فردوسی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2558656|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref> | * به موجب [[دادنامه]] شماره ۷۴۳ مورخه ۱۳۷۱/۱۱/۱۹ شعبه ۳ [[دیوان عالی کشور]]، همچنانکه هر گاه کسی بر حسب امر دیگری اقدام به عملی نماید که [[عرف|عرفاً]] برای آن عمل اجرتی بوده، عامل مستحق اجرت عمل خود است؛ زوجه نیز، استحقاق مطالبه '''نحله''' را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (سقوط تعهدات-ضمان قهری)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=فردوسی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2558656|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref> | ||
* [[رای دادگاه درباره رابطه نحله و اجرت المثل ایام زوجیت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۰۴۴۶)]] | |||
== کتب مرتبط == | == کتب مرتبط == | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۱۲
نحله مترادف با عطیه و به معنای بخشش و عطای مجانی و رایگان است، قرآن کریم، نحله را در کنار صدقات به کار برده و از آن به پرداخت مهر زنان با رضایت و طیب خاطر تعبیر نموده است.[۱]
مواد مرتبط
در رویه قضایی
- به موجب نظریه شماره ۷/۱۴۰۱/۱۰۶۷ مورخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه، قانونگذار به نحو اطلاق با رعایت شرایطی زوجه را مستحق بر مطالبه نحله دانسته است، نحله بدل از اجرت المثل است و جزو احوال شخصیه نمی‌باشد؛ و به مانند اجرت المثل از باب استیفاء است و مذهب متبوع زوجین در تعلق یا عدم تعلق نحله به زوجه تأثیری ندارد.[۲]
- به موجب دادنامه شماره ۷۴۳ مورخه ۱۳۷۱/۱۱/۱۹ شعبه ۳ دیوان عالی کشور، همچنانکه هر گاه کسی بر حسب امر دیگری اقدام به عملی نماید که عرفاً برای آن عمل اجرتی بوده، عامل مستحق اجرت عمل خود است؛ زوجه نیز، استحقاق مطالبه نحله را دارد.[۳]
- رای دادگاه درباره رابطه نحله و اجرت المثل ایام زوجیت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۰۴۴۶)
کتب مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ لیلاسادات اسدی. آثار حقوقی طلاق به درخواست زوج (قسمت اول). دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) شماره 28 زمستان 1381، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666508
- ↑ نظریه شماره 7/1401/1067 مورخ 1401/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد نحله
- ↑ یداله بازگیر. قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (سقوط تعهدات-ضمان قهری). چاپ 2. فردوسی، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2558656
