ماده 24 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
اخذ گواهی عدم امکان سازش یا [[حکم طلاق]] از دادگاه سابقه فقهی ندارد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق خانواده|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=آثار فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4727680|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=رسولی|چاپ=5}}</ref> بلکه قانونگذار به این جهت حفظ استحکام خانواده، ثبت طلاق را موکول به اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم از سوی دادگاه کرده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=راهنمای دعاوی خانوادگی (انحلال عقد نکاح) (بطلان، فسخ و طلاق)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=حقوق امروز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3294224|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی مقدم|چاپ=1}}</ref> | اخذ گواهی عدم امکان سازش یا [[حکم طلاق]] از دادگاه سابقه فقهی ندارد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق خانواده|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=آثار فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4727680|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=رسولی|چاپ=5}}</ref> بلکه قانونگذار به این جهت حفظ استحکام خانواده، ثبت طلاق را موکول به اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم از سوی دادگاه کرده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=راهنمای دعاوی خانوادگی (انحلال عقد نکاح) (بطلان، فسخ و طلاق)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=حقوق امروز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3294224|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی مقدم|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[تحدید قاعده حاکمیت بی قید و شرط زوج بر طلاق در فقه و حقوق موضوعه ایران]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۸
ماده ۲۴ قانون حمایت خانواده مصوب 1391: ثبت طلاق و سایر موارد انحلال نکاح و نیز اعلام بطلان نکاح یا طلاق در دفاتر رسمی ازدواج و طلاق حسب مورد پس از صدور گواهی عدم امکان سازش یا حکم مربوط از سوی دادگاه مجاز است.
مواد مرتبط
پیشینه
گواهی عدم امکان سازش اولین بار در ماده ۱۰ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ عنوان شده بود که مطابق آن زوج باید ابتدا به دادگاه مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را اخذ و سپس مبادرت به طلاق می‌نمود.[۱] پس از آن موضوع گواهی عدم امکان سازش در قانون تشکیل دادگاه مدنی خاص مطرح شد که به جای گواهی عدم امکان سازش اجازه طلاق را استعمال کرده بود.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در خصوص انحلال نکاح موقت گرچه اطلاق ماده شامل نکاح منقطع نیز می‌شود اما از روح مقررات حاکم بر نکاح منقطع می‌توان استنباط کرد که قانونگذار اراده ورود به مسئله نکاح منقطع را نکرده‌است؛ زیرا نکاح منقطع یک امر فرعی و موقت است و لزومی به اعلام امر موقت نیست. بر همین اساس ثبت نکاح منقطع را نیز به صورت استثنایی و تحت شرایطی پذیرفته‌است. از همین رو می‌توان گفت ماده ۲۴ قانون حمایت خانواده اختصاص به نکاح دائم دارد.[۳]
نکات توضیحی
اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق از دادگاه سابقه فقهی ندارد[۴] بلکه قانونگذار به این جهت حفظ استحکام خانواده، ثبت طلاق را موکول به اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم از سوی دادگاه کرده‌است.[۵]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ سیدمحمد موسوی مقدم. راهنمای دعاوی خانوادگی (انحلال عقد نکاح) (بطلان، فسخ و طلاق). چاپ 1. حقوق امروز، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3294224
- ↑ محمد رسولی. حقوق خانواده. چاپ 5. آثار فکر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4765444
- ↑ علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (حقوق خانواده). چاپ 1. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5263968
- ↑ محمد رسولی. حقوق خانواده. چاپ 5. آثار فکر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4727680
- ↑ سیدمحمد موسوی مقدم. راهنمای دعاوی خانوادگی (انحلال عقد نکاح) (بطلان، فسخ و طلاق). چاپ 1. حقوق امروز، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3294224