ماده 55 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 55 قانون امور حسبی: علاوه بر اشخاص مذکور در ماده ۱۲۱۹ و ۱۲۲۰ و ۱۲۲۱ قانون مدنی شهرداری و اداره آمار و ثبت احوال و مامورین آن ها و دهبان و ‌بخشدار در هر محل مکلفند پس از اطلاع بوجود صغیری که محتاج به تعیین قیم است به دادستان شهرستان حوزه خود اطلاع دهند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور،و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

افراد زیر موظف هستند وجود محجور را به دادستان اطلاع دهند تا برای آن ها قیم تعیین شود. 1- هر یک از ابوین به دستور ماده 1219 قانون مدنی. 2- اقربای محجور به دستور ماده 1220 قانون مدنی 3- زن یا شوهر محجور به دستور ماده 1221 قانون مدنی 4- قیم صغیر به دستور ماده 59 قانون امور حسبی 5- شهربانی و شهرداری 6- دادگاه به دستور ماده 56 قانون امور حسبی [۲]

رویه های قضایی

بر اساس رای وحدت رویه شماره 72 مورخ 1353/9/4 اولا وظایفی که قانون در باب اعلام حجر مجنون یا سفیه به عهده دادستان محول کرده است منافی با این که اشخاص ذینفع در صورت اقتضا برای اثبات حجر به دادگاه مراجعه کنند نیست و ثانیا فوت کسی که درخواست حجر او شده مانع رسیدگی دادگاه نمی باشد زیرا آثاری که بر حجر مترتب است با فوت محجور از بین نمی رود و دادگاه علی الاصول باید رسیدگی را به طرفیت وراث ادامه داده و حکم مقتضی صادر نماید.[۳]

منابع

  1. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1270836
  2. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 253296
  3. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486548