معدن

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

در لغت به اصل، مرکز و محور هر چیزی، معدن گویند و در اصطلاح، به هر چیزی که از اصل آفرینش و به‌طور طبیعی، در درون زمین یافت گردد؛ معدن گویند،[۱] همچنین به نقطه ای از زمین، که در آن مکان، اشیای ارزشمند، به‌طور طبیعی یافت گردد؛ معدن گویند.[۲]

مواد مرتبط

ماده ۱۶۱ قانون مدنی

جستارهای وابسته

حیازت

مباحات

منابع

  1. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد سوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 110324
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 342500