نظریه شماره 7/1400/901 مورخ 1400/12/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حق الزحمه حضور در جلسات هیات مدیره

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/1400/901
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۹۰۱
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۱۵-۹۰۱ ح
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۱۲/۰۷
موضوع نظریهحقوق تجارت
محور نظریهحق الزحمه حضور در جلسات هیات مدیره

چکیده نظریه شماره 7/1400/901 مورخ 1400/12/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حق الزحمه حضور در جلسات هیات مدیره: عدم درج حق الزحمه حضور در جلسات برای اعضای غیرموظف هیأت مدیره در اساسنامه شرکت، منافاتی با استحقاق این اشخاص نسبت به حق الزحمه ندارد و در صورتی که شرکت از پرداخت وجه استحقاقی امتناع کند، هر یک از اعضای هیأت مدیره می تواند وفق ماده ۳۳۶ قانون مدنی از دادگاه حق الزحمه خود را به عنوان اجرت المثل ایام کارکرد درخواست کند. در مورد حقوق پایه در ماده 241 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت باید در هر مورد به پایه حقوق مدیر بر اساس قرارداد منعقده بین وی و شرکت مراجعه شود.

استعلام

۱- در صورت عدم درج در اساسنامه شرکت و عدم تصویب حق حضور برای اعضای هیات مدیره، آیا مدیر شرکت که یک سال فعالیت مستمر داشته است، می تواند به عنوان اجرت المثل علیه شرکت دادخواهی کند؟ قانون در این خصوص ساکت است، آیا از خکم مقرر در ماده ۱۵۵ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷ که ناظر بر تعیین حق الزحمه بازرس شرکت است، می توان ملاک گرفت؟

۲- مقصود از حقوق پایه در ماده ۲۴۱ لایحه قانونی یاد شده (اصلاحی مصوب ۱۳۹۲) چیست؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱- اولا، عدم درج حق الزحمه حضور در جلسات برای اعضای غیرموظف هیأت مدیره در اساسنامه شرکت، منافاتی با استحقاق این اشخاص نسبت به حق الزحمه ندارد؛ زیرا ماده ۱۳۴ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷، حق حضور مدیران را به رسمیت شناخته است.

ثانیا، در صورتی که شرکت از پرداخت وجه استحقاقی امتناع کند، هر یک از اعضای هیأت مدیره می تواند وفق ماده ۳۳۶ قانون مدنی از دادگاه حق الزحمه خود را به عنوان اجرت المثل ایام کارکرد درخواست کند. تشخیص استحقاق بر اساس ضوابط مقرر در ماده ۱۳۴ فوق الاشعار با دادگاه است.

۲- یا توجه به این که مقنن در ماده ۲۴۱ اصلاحی (۲۰/۲/۱۳۹۵) لایحه قانونی یادشده، اشاره به حقوق پایه شخص مدیرکرده است، باید در هر مورد به پایه حقوق مدیر بر اساس قرارداد منعقده بین وی و شرکت مراجعه شود.

مواد مرتبط


جستارهای وابسته