اقرار به نفع متوفی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۸ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اقرار به نفع متوفی دربارهٔ ورثهٔ او مؤثر خواهد بود،[۱] البته چنین اقراری، در صورتی دربارهٔ ورثه، مؤثر است که موضوع آن، قابل انتقال از طریق ارث باشد؛ مثلاً اباحه انتفاع، به ارث نمی‌رسد؛ پس اقرار به آن نیز، نسبت به وراث مقرٌله، اثری ندارد.[۲] اقرار به نفع متوفی، اقرار به حق سابق است؛ و این حق، در دوران حیات میت، و در واقع، زمانی که او، دارای اهلیت تمتع بوده، ایجاد شده است، پس چنین اقراری، بلااشکال است.[۳]

مواد مرتبط

قلمرو

اقرار برای میت، به نفع ورثه بوده؛ لیکن نسبت به طلبکاران متوفی نیز، مؤثر است.[۴]

در فقه

  • صحیح است که میت، شخصیت حقوقی است؛ لیکن به دلالت شواهد و امارات، مقصود مقر از اقرار برای متوفی، اخبار حق به نفع ورثه است نه میت،[۵] در مقابل، استدلال شده‌است که متوفی دارای شخصیت حقوقی بوده؛ و ورثه وی، به قائم مقامی او، از اقرار برای میت، نفع می‌برند.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ماده ۱۲۶۷ قانون مدنی
  2. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 213872
  3. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1639304
  4. عصمت حیدری. اقرار مکتوب در امور حقوقی. چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1793172
  5. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه (جلد سوم) بخش قضایی. چاپ 4. مرکز نشر علوم اسلامی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2176696
  6. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 82700