ماده ۴۰۷ قانون مجازات اسلامی

قطع لاله ‌گوش که موجب زوال شنوایی یا قطع بینی که موجب زوال بویایی شود، دو جنایت محسوب می‌ شود.

توضیح واژگان

«لاله گوش» همان قسمت بیرون و ثابت دارای ساختار غضروفی است که وظیفه تشخیص جهت، هدایت و جذب صوت را بر عهده دارد.

پیشینه

سابقاً ماده 288 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

گروهی این ماده را از مصادیق تعدد معنوی جرم می دانند که برای فعل واحد، عناوین متعدد در نظر گرفته است، البته در این حالت برخلاف سایر حالات تعدد معنوی که باید قائل به اجرای مجازات اشد بود، با قاعده جمع مجازات ها مواجهیم اما به نظر می رسد این ماده با قواعد مربوط به تعدد جرم در تعارض است، به عبارت دیگر در این ماده، مقنن میان منافع عضو و خود عضو قائل به تفکیک شده است، لذا باید قائل به قاعده جمع مجازات ها شد. عده ای علت این ماده را قائم نبودن حس بویایی یا شنوایی به بینی یا چشم می دانند.

باید گفت صدمه به عضو در فرض زوال منفعت، موجب ایجاد دو جنایت می شود. در این حالت باید لاله گوش فرد را قصاص نموده و شنوایی او را هم زایل کرد.