ماده ۴۰۷ قانون مجازات اسلامی

ماده ۴۰۷ قانون مجازات اسلامی: قطع لاله ‌گوش که موجب زوال شنوایی یا قطع بینی که موجب زوال بویایی شود، دو جنایت محسوب می‌ شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۶ قانون مجازات اسلامی
• ماده ۴۰۸ قانون مجازات اسلامی
• ماده 288 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370

توضیح واژگان

«لاله گوش» همان قسمت بیرون و ثابت دارای ساختار غضروفی است که وظیفه تشخیص جهت، هدایت و جذب صوت را بر عهده دارد.

پیشینه

سابقاً ماده 288 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 407 قانون مجازات اسلامی

گروهی این ماده را از مصادیق تعدد معنوی جرم می دانند که برای فعل واحد، عناوین متعدد در نظر گرفته است، البته در این حالت برخلاف سایر حالات تعدد معنوی که باید قائل به اجرای مجازات اشد بود، با قاعده جمع مجازات ها مواجهیم اما به نظر می رسد این ماده با قواعد مربوط به تعدد جرم در تعارض است، به عبارت دیگر در این ماده، مقنن میان منافع عضو و خود عضو قائل به تفکیک شده است، لذا باید قائل به قاعده جمع مجازات ها شد. عده ای علت این ماده را قائم نبودن حس بویایی یا شنوایی به بینی یا چشم می دانند.

باید گفت صدمه به عضو در فرض زوال منفعت، موجب ایجاد دو جنایت می شود. در این حالت باید لاله گوش فرد را قصاص نموده و شنوایی او را هم زایل کرد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 407 قانون مجازات اسلامی

1. قطع لاله گوش در صورت ابتلا به زوال شنوایی، دو جنایت محسوب می‌شود.
2. قطع بینی در صورت ابتلا به زوال بویایی، دو جنایت محسوب می‌شود.
3. در هر دو مورد، علیت مستقیم بین قطع عضو و زوال حواس وجود دارد.
4. تاکید بر تفاوت میان جنایت جسمی و تاثیرات آن بر حواس.
5. این ماده جزو قوانین مربوط به جنایات و صدمات جسمانی است.
6. اهمیت شناسایی اثرات غیرمستقیم صدمات بر کارکرد حواس مختلف.