ماده 263 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 263 قانون امور حسبی: دادگاه بخش پس از درخواست تصفیه منتهی تا یک هفته یک یا چند نفر را به سمت مدیر تصفیه معین می نماید و آن ها تحت نظر دادرس‌ امور تصفیه را انجام می دهند.

و اگر اداره تصفیه در محل موجود باشد آن را به اداره نامبرده مراجعه می نمایند.

اداره تصفیه می تواند یک یا چند نفر را به سمت مدیر تصفیه معین نماید که تحت نظر آن ها امور تصفیه را انجام دهند.

توضیح واژگان

درخواست: هم در امور کیفری وجود دارد و هم در امور مدنی، هرچند درخواست در امور مدنی مصادیق بیشتر و کاربرد فراوان‌تری دارد. مفهوم درخواست با دادخواست ارتباط زیادی دارد و تمییز آن‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که در مورد درخواست لزومی ندارد که تشریفات خاص دادخواست رعایت گردد.[۱]

تصفیه ترکه: تعیین دیون و حقوق بر عهده متوفی و پرداخت آن ها و خارج کردن مورد وصیت از ماترک.[۲]

مدیر ترکه: یا مدیر تصفیه،[۳] یا امین ترکه کسی است که دیون میت را مشخص می کند و می دهد؛ موصی به را از ترکه جدا می کند و به ذینفع می دهد و ترکه را آماده تقسیم بین ورثه می نماید.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

منظور ماده 263 قانون امور حسبی از انجام دادن امور تصفیه، تحت نظر دادرس یا اداره تصفیه، نظارت کامل دادرس بر اعمال مدیر تصفیه است.[۵]

نکات توضیحی

پس از این که درخواست تصفیه ترکه مطابق ماده 261 قانون امور حسبی از دادگاه صلاحیت دار صورت گرفت دادگاه حداکثر تا یک هفته پس از وصول درخواست اقدام به تعیین یک یا چند نفر به سمت مدیر تصفیه می نماید.[۶]

منابع

  1. عباس کریمی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1549664
  2. ماده 260 قانون امور حسبی
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 341668
  4. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 83580
  5. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 16284
  6. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568964