قاعده تسبیب، بیان می‌دارد:«در صورتی که شخص مالی را به‌طور مستقیم تلف نکند، ولی برای تلف کردن آن سبب‌سازی و تهمید نموده باشد کار او را تلف به سبب گویند و ضامن خسارتی است که از این را به بار آمده‌است».[۱]

منابع

  1. محمدرضا ادریسیان. دستور موقت. چاپ 2. ققنوس، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1853908