شرط

شرط در لغت، یعنی الزام به چیزی و پایبندی به آن و در اصطلاح حقوق، به التزام و تعهدی که ضمن عقد معین و در کنار تعهد اصلی، به وجود می‌آید، گفته می‌شود. به عبارت دیگر به تعهدی که ضمن تعهد دیگر قرار داشته و به صورت تبعی درآمده و جزئی از عقد اصلی می‌گردد، شرط گویند.

شرط در معنای قید

منظور قانونگذار از ذکر اصطلاح شرط در ماده ۸۰ قانون مدنی، «قید» است، نه مفهوم رایج شرط به معنای تعهد تبعی.