ماده 30م قانون حکمیت مصوب 1306

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۰م قانون حکمیت مصوب ۱۳۰۶ مصوب ۱۳۰۶,۱۲,۲۹: منسوخه ۰۳/۰۴/۱۳۰۹ - محکمه در محاکمات عادی بعد از وصول اولین جواب کتبی مدعی علیه و در محاکمات اختصاری بعد از استماع جواب مدعی علیه در اولین جلسه قرار حکمیت صادر خواهد کرد ولی قبل از صدور قرار حکمیت باید بایرادات مدعی علیه رسیدگی کرده قرار رد یا قبول ایراد را بدهد .

هر گاه پس از رای محاکم عالی یا بواسط–ه انقضاء مدت استیناف و تمیز قابل استماع بودن دعوی و صلاحیت محکمه و متداعیین محرز شده محکمه قرار ارجاع حکمیت خواهد داد – این قرار قابل استیناف و تمیز نیست.