ضامن شخصی است که به واسطه‌ی تحقق یکی از اسباب ضمان‌قهری،[۱] یا انعقاد ضمان عقدی، دینی بر ذمه‌اش قرار می‌گیرد،[۲] ضامن بودن به معنای مسئول بودن است.[۳]

مواد مرتبط

اقسام

ضامن قهری

شخصی که در اثر تحقق یکی از اسباب ضمان قهری از قبیل غصب یا اتلاف یا تسبیب یا استیفا مسئولیت به جبران خسارات وارده دارد.[۴]

ضامن عقدی

ضامن عقدی خود بر دو شق است:

1- ضامن در ضمان نقل ذمه [۵]

2- ضامن در ضمان ضم ذمه

که خود بر دو شق دیگر است:

1.ضامن وثیقه‌ای [۶]

2.ضامن تضامنی[۷]

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. مقدمه علم حقوق (مطالعه در نظام حقوقی ایران). چاپ 21. بهمن، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655692
  2. محمدجواد (ترجمه) شریعت باقری. عناوین ضمان (اسباب و مسقطات). چاپ 1. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655680
  3. احمدعلی حمیتی واقف. حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 798120
  4. ماده 307 قانون مدنی
  5. ماده 698 قانون مدنی
  6. ماده 402 قانون تجارت
  7. ماده 403 قانون تجارت