ماده ۳۵ قانون مجازات اسلامی
ماده ۳۵ قانون مجازات اسلامی: اخراج موقت یا دائم بیگانگان محکوم به مجازات از کشور پس از اجرای مجازات و با حکم دادگاه انجام می شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
«اخراج» به معنای حضور شخص در خارج از قلمرو خاکی، آبی و هوایی کشور است، بنابراین سکونت در سفارتخانه کشور خارجی در ایران، اخراج محسوب نمیشود.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 35 قانون مجازات اسلامی
بر اساس این ماده، در صورتی که اشخاص غیر ایرانی در ایران مرتکب جرم شوند، طبق حکم دادگاه، اخراج آنان پس از اجرای مجازات خواهد بود.[۲] مجازات اخراج موقت یا دائم بیگانگان، لزوما باید در دادنامه قید شود.[۳] گفتنی است که صدور حکم به اخراج بیگانه منحصر در مواردی است که بین جرم ارتکابی و حضور شخص در ایران تنافی وجود داشته باشد، فلذا ارتکاب هر جرمی از سوی آنان منتج به اخراج از کشور نخواهد شد.[۴]
مصادیق و نمونه ها
در مواردی که بیگانه ای در ایران مرتکب جرم جاسوسی شده است، اخراج از کشور پس از تحمل مجازات، قابل توجیه و ضروری است، ولی در ارتکاب جرائمی مانند ترک نفقه یا صدور چک پرداخت نشدنی، اخراج بیگانه صحیح نیست.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 35 قانون مجازات اسلامی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- اخراج بیگانگان محکوم به مجازات می‌تواند به صورت موقت یا دائم باشد.
- اخراج بیگانگان پس از اجرای مجازات صورت می‌گیرد.
- این عمل با حکم دادگاه انجام می‌شود.
- اخراج بیگانگان جزئی از مجازات اعلام شده نیست بلکه مرحله‌ای پس از آن است.
- هدف از اخراج، ممکن است مرتبط با تأمین امنیت ملی یا رعایت قوانین کشور باشد.
- دادگاه موظف به صدور حکم اخراج است و این امر خودکار نیست.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3627328
- ↑ محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4950720
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4322516
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3627316