ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه سازش محقق نشود، تعهدات و گذشت‌هایی که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده‌اند لازم الرعایه نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۷۶۰ قانون مدنی
• ماده ۷۶۲ قانون مدنی

پیشینه

این ماده مشابه ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که قانونگذار تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی شرط ابتدایی تلقی نموده و آن را تعهدآور ندانسته است چراکه تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه قرارداد که همان سازش می‌باشد بوده‌ است. شایان ذکر است در صورتی که سازش نامه صحیحاً واقع شده باشد، عدول از مفاد آن مستند به ماده ۷۶۰ قانون مدنی ممکن نیست اما ادعای اشتباه نسبت به آن وفق ماده ۷۶۲ قانون مدنی پذیرفته می‌شود.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره ابطال گزارش اصلاحی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۰۸۶۱)