ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه طرف بعد از ابلاغ دعوت نامه حاضر شده و پس از آن استنکاف از سازش نماید، برابر ماده بالا عمل خواهد شد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته و مفاد آن در ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 191 قانون آیین دادرسی مدنی

در صورتی که برای سازش حضور پیدا کنند اما صورتجلسه سازش را امضا نکنند، همانند موردی عمل می‌شود که از ابتدا حضور نیافته‌است. به عبارت دیگر، مجرد حضور وی دلیل بر سازش نیست. همچنین مفاد این ماده در موردی که طرفین سازش نامه عادی در خارج از دادگاه تنظیم می‌کنند اما آن را در جلسه دادگاه نمی‌پذیرند جاری است. در هر حال عدول بعد از امضای صورتمجلس هیچ تأثیری در آن نداشته و آثار حقوقی صورتمجلس متوجه طرفین می‌باشد. نکته‌ی دیگر آن که عبارت «عمل برابر ماده بالا» به معنای تنظیم صورتمجلس و ارشاد طرفین به طرح دعوا می‌باشد، اگرچه «ارشاد طرفین به طرح دعوا» در ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی نیامده است اما عبارت «اقدام قانونی» در آن ماده به همین معناست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 191 قانون آیین دادرسی مدنی

1. اگر طرف مقابل پس از دریافت ابلاغ دعوت نامه در جلسه حاضر شود، اما از سازش امتناع کند، فرآیند مطابق با ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی ادامه می‌یابد.
2. ماده ۱۹۱ به رابطه بین دعوت به سازش و امتناع بعدی از آن اشاره دارد.
3. ابلاغ دعوت‌نامه برای حضور طرف مقابل ضروری است.
4. موضوع سازش و امتناع از آن در چهارچوب قانونی و در جلسه رسمی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
5. این ماده مکمل ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی است و نحوه عمل در صورت امتناع را مشخص می‌کند.
6. حاضر شدن طرف پس از ابلاغ نشان‌دهنده آگاهی او از فرایند قانونی است.
7. امتناع از سازش در حضور دادگاه یا مرجع ذی‌صلاح رسمی ثبت می‌شود.