ماده ۲۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۲۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی: اگر لازم باشد که تحقیقات کارشناسی در خارج از مقر دادگاه رسیدگی کننده اجرا شود و طرفین کارشناس را با تراضی تعیین نکرده باشند، دادگاه می‌تواند انتخاب کارشناس را به طریق قرعه به دادگاهی که تحقیقات در مقر آن دادگاه اجراء می‌شود واگذار نماید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

کارشناسی: تحقیقی است که دادگاه، به منظور تمییز حق یا تمهید مقدمات آن به عهده شخص صلاحیت داری به نام کارشناس قرار می‌دهد و از او می‌خواهد که اطلاعات فنی و علمی یا حرفه ای لازم را که در دسترس دادگاه نیست در اختیار دادرس قرار دهد یا استنباط و اعتقاد خود را از قراین فنی و علمی بیان کند.[۱]

پیشینه

مفاد این ماده جانشین ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۲۹۰ و ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ می‌باشد.[۲]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

دادگاه می‌تواند برای کارشناسی خارج از مقر دادگاه از کارشناسان منتخب حوزه قضایی خود انتخاب کند. همچنین، کارشناسی می‌تواند با نیابت قضایی در امر کارشناسی و با تفویض تمامی اختیارات رجوع به امر کارشناسی به دادگاه مجری نیابت صورت گیرد.[۳] عبارت «دادگاه می‌تواند» نیز موید اختیار دادگاه در اعطای نیابت می‌باشد.[۴] شایان ذکر است در تعیین دستمزد کارشناس مطابق ماده ۸ تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی دادگستری مصوب ۱۳۸۴، مواردی مانند هزینه اقامت در خارج از محل زندگی ایاب و ذهاب و ... پیش‌بینی شده‌است.[۵][۶]

رویه‌های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. مجموعه مقالات گامی به سوی عدالت (جلد سوم) (حقوق خصوصی و اسلامی). چاپ 1. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1089016
  2. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798256
  3. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573132
  4. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560400
  5. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 459388
  6. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573136