ماده 12 قانون صدور چک

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 12 قانون صدور چک (اصلاحی 1382/06/02): هرگاه قبل از صدور حکم قطعی شاکی گذشت نماید و یا اینکه متهم وجه چک و خسارات تأخیر تأدیه را نقداً به دارنده آن پرداخت کند ، یا موجبات پرداخت وجه چک و خسارات مذکور ( از تاریخ ارائه چک به بانک ) را فراهم کند یا در صندوق دادگستری یا اجراء ثبت تودیع نماید مرجع رسیدگی قرار موقوفی تعقیب صادر خواهد کرد .

صدور قرار موقوفی تعقیب در دادگاه کیفری مانع از آن نیست که آن دادگاه نسبت به سایر خسارات مورد مطالبه رسیدگی و حکم صادر کند .

هرگاه پس از صدور حکم قطعی شاکی گذشت کند و یا اینکه محکوم علیه به ترتیب فوق موجبات پرداخت وجه چک و خسارت تأخیر تأدیه و سایر خسارات مندرج در حکم را فراهم نماید اجرای حکم موقوف می شود و محکوم علیه فقط ملزم به پرداخت مبلغی معادل یک سوم جزای نقدی مقرر در حکم خواهد بود که به دستور دادستان به نفع دولت وصول خواهد شد .

تبصره (الحاقی1382/06/02)- میزان خسارت و نحوه احتساب آن بر مبنای قانون الحاق یک تبصره به ماده ( 2 ) قانون اصلاح موادی از قانون صدور چک - مصوب 1376/03/10 مجمع تشخیص مصلحت نظام - خواهد بود .

مواد مرتبط

توضیح واژگان

خسارت تأخیر تأدیه: از منظر حقوق مدنی، به خسارتی که به جهت تأخیر در پرداخت وجه نقد از جانب مدیون، باید به مدیون پرداخت شود، خسارت تأخیر تأدیه گویند.6651244

نکات توضیحی تفسیری دکترین

شایان ذکر است که علیرغم آنکه هدف مقنن در قانون صدور چک،تعیین مجازات برای اقدام به صدور چک پرداخت نشدنی بوده و نه تضمین وصول طلب اشخاص، لیکن بر اساس ماده فوق الذکر، با پرداخت بعدی وجه چک مسئولیت کیفری ناشی از ارتکاب جرم قبلی زایل می گردد.579612

نکات توضیحی

قابل توجه است که مبدأ محاسبه خسارت تأخیر تأدیه، با استناد به ماده 304 قانون تجارت، از روز اعتراص عدم تأدیه( در چک تاریخ مندرج در چک)و مبدأ احتساب خسارت تأخیر تأدیه مخارج اعتراض و غیره، روز اقامه دعوا می باشد.865212

انتقادات

از آنجا که در ماده 7 قانون صدور چک مجازات جزای نقدی حذف شده است، قسمت ذیل ماده صدر الذکر درخصوص جزای نقدی موضوعیت نداشته و عملاً منسوخ شده است، قانونگذار علیرغم اصلاح ماده 7، این قسمت از ماده را اصلاح ننموده است.614916

رویه های قضایی

برابر نظریه شماره 7/1365 مورخ 1381/02/14 اداره حقوقی قوه قضاییه، درصورتی که رأی صادره غیابی باشد و ابلاغ قانونی صورت گرفته باشد، تا ابلاغ واقعی نشود حکم قطعیت نیافته و در نتیجه متهم حق اعتراض و واخواهی را دارد.614940

منابع