حقوق مدنی (جلد نهم) (سید جلال الدین مدنی)
کتابی است نوشته سید جلال الدین مدنی که توسط انتشارات پایدار به چاپ رسیدهاست.
ساختار
فهرست و ساختار جلد نهم کتاب مزبور عبارت است از:
نویسنده(ها) | سید جلال الدین مدنی |
---|---|
کشور | ایران مکان ناشر فارسی: تهران |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 10 |
موضوع(ها) | حقوق مدنی |
ناشر | انتشارات پایدار |
شمار صفحات | 335 |
- فصل اول: مقدمات و کلیات فسخ
- فصل دوم: طلاق
- فصل سوم: اقسام طلاق
- فصل چهارم: عده
- فصل پنجم: احکام عده
- فصل ششم: اولاد
- فصل هفتم: نگاهداری و تربیت اطفال
- فصل هشتم: حقوق مالی زن پس از طلاق
- فصل نهم: ولایت قهری پدر و جد پدری
- فصل دهم: الزام به انفاق
- فصل یازدهم: حجر و قیمومت
- فصل دوازدهم: امین منصوب و وظایف او[۱]
مقدمه
نویسنده در بخشی از مقدمه این جلد چنین بیان داشتهاست:
«هرچه در باب ازدواج و تشکیل خانواده تأکید و ترغیب و اصرار یر انجام بوده در خصوص طلاق و فروباشی خانواده مذمت و بدگوپی شدهاست. مطلب روشن است، در طلاق زوجین نتوانستهاند بهرهمندی از سنت بزرگ الهی را تداوم بخشند، استعداد آن را نداشتهاند یا نخواستهاند که از آن همه مزایایی که در نکاح و زندگی مشترک وجود دارد استفاده کنند یا دچار اشتباهات بزرگی در انتخاب همسر شدهاند یا از مسئولیتهای دوران زوجیت بی اطلاع بودهاند و امکان آگاهی لازم را و صبر وحوصله در تطبیق با اخلاق و رفتار طرف و شرایط جدید را نداشتهاند و در نتیجه به مرحله جدایی قدم گذاشنه اند؛ طلاق نزد همه ادیان و مکاتب و تمامی خردمندان در تمامی اعصار مذموم پوده است، امام صادق (ع) رئیس مذهب میفرماید: «منفورترین جیزها نزد خداوند طلاق است و در روایتی به اینگونه از ابشان نقل شده، همانا خداوند عزیز و بلند مرتبه دوست دارد خانه ای را که در آن زن در رابطه با زوجیت و خانوادگی باشد و غضبناک میشود در مورد خانه ای که طلاق رخ دهد و هیچ چیزی نزد خداوند مغبوض تر از طلاق نیست.»[۲]
منابع
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد نهم) (انحلال نکاح، حجر و قیمومت، طلاق و اقسام آن، موارد فسخ نکاح، وضع فرزندان، نفقه، عده). چاپ 1. پایدار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6653956
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد نهم) (انحلال نکاح، حجر و قیمومت، طلاق و اقسام آن، موارد فسخ نکاح، وضع فرزندان، نفقه، عده). چاپ 1. پایدار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650772