قرارداد مجوز بهره برداری انحصاری از حقوق مالکیت صنعتی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۴ توسط Fariba-Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) (added Category:مواد قرمز using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قرارداد مجوز بهره برداری انحصاری از حقوق مالکیت صنعتی نام مقاله ای از مصطفی بختیارروند و حمید برادران سنجدک بوده که در شماره سوم دوره هفتم (پاییز 1394) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.

چکیده

به اعتبار کیفیت رقابت، قرارداد مجوز بهره­برداری از حقوق مالکیت صنعتی به انحصاری، غیر‌انحصاری و منفرد تقسیم می­شود ­که در مجوز انحصاری فقط یک مجوزگیرنده وجود دارد و حتی دارنده نیز نمی‌تواند در قلمرو قرارداد از مال فکری بهره­برداری نماید. این نوع مجوز مزایا و معایبی برای طرفین در بر دارد که در تصمیم­گیری راجع به انعقاد آن مؤثر است. مجوز دهنده و مجوزگیرنده حقوق و تکالیفی در برابر یکدیگر دارند که اطلاع از آن‌ها، هم تصمیم­گیری در مورد برقراری چنین رابطه قراردادی و هم اجرای قرارداد را تسهیل می­کند. بر طبق قانون ثبت اختراعات، طرح­های صنعتی و علائم تجاری ایران، ثبت در اداره مالکیت صنعتی، شرط قابل استناد بودن قراردادهای مجوز بهره­برداری، از جمله مجوز انحصاری، در برابر اشخاص ثالث است. انحصار ناشی از مجوز انحصاری، اعمال نظارت نسبت به آن را به واسطه حقوق رقابت توجیه می­کند.

کلید واژه ها

  • مجوز بهره برداری انحصاری
  • مزایا و معایت
  • ثبت
  • حقوق و تکالیف طرفین
  • حقوق رقابت

مواد مرتبط