ماده ۱۶۵ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اظهارات وکیل علیه موکل و ولی و قیم علیه مولی علیه اقرار محسوب نمی شود. تبصره ـ اقرار به ارتکاب جرم قابل توکیل نیست.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

هدف این ماده در واقع آن است که از اشخاص آسیب پذیر حمایت کند و از سوءاستفاده احتمالی افرادی که میخواهند از اختیاراتی که تحت لوای قانون دارند، به زیان دیگری و به نفع خود استفاده کنند،جلوگیری کند.[۱]گفتنی است که اقرار به عنوان دلیل ارتکاب جرم امری شخصی و اختیاری است و انجام آن را نمیتوان ضمن وکالت نامه به دیگری واگذار کرد.هرچند میتواند در قالب شهادت بر اقرار از طرف مقر دارای ارزش باشد.[۲]همچنین در این ماده به اقرار محسوب نشدن اظهارات وصی علیه موصی اشاره نشده است ولی حکم این ماده شامل وصی نیز میشود.[۳]

منابع

  1. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4161392
  2. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4161404
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3845532