ماده 7 قانون تجدیدنظر آرای دادگاهها مصوب 1361
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۷ قانون تجدیدنظر آرای دادگاهها مصوب ۱۳۶۱: مرجع رسیدگی پس از نقض رأی در دیوانعالی کشور بشرح زیر اقدام می نماید:
الف – در صورت نقض قرار در دیوانعالی کشور، دادگاه مرجوع الیه باید از نظر دیوان متابعت نماید و وارد رسیدگی ماهوی شود.
ب – درصورت نقض حکم به علت نقض تحقیقات، دادگاه مرجوع الیه باید تحقیقات موردنظر دیوان عالی کشور را انجام دهد و سپس مبادرت به صدور حکم نماید.
ج – در صورت نقض حکم در غیر موارد مذکور دادگاه مرجوع الیه مکلف به تبعیت از نظر دیوانعالی کشور نیست و می تواند رأی اصراری صادر نماید. اگر یکی از کسانیکه حق درخواست تجدیدنظر را دارد، درخواست تجدیدنظر آنرا نماید پرونده مجددا در دیوان عالی کشور مورد بررسی قرار میگیرد اگر شعبه دیوان عالی کشور استدلال دادگاه را بپذیرد حکم را ابرام می نماید والا در هیأت عمومی شعب حقوقی یا کیفری دیوان عالی کشور حسب مورد مطرح می شود و در صورتیکه نظر شعبه دیوان عالی کشور مورد تأیید قرار گرفت حکم نقض، و دادگاه مرجوع الیه با توجه به استدلال هیأت عمومی دیوانعالی کشور حکم مقتضی صادر و رأی او قطعی است مگر اینکه قاضی صادرکننده حکم پی به اشتباه خود ببرد.