ماده 4 قانون تجدیدنظر آرای دادگاهها مصوب 1361
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۴ قانون تجدیدنظر آرای دادگاهها مصوب ۱۳۶۱: هرگاه از رأی دادگاه کیفری دو یا حقوقی دو یا نظامی دو درخواست تجدیدنظر شود، مرجع تجدیدنظر بنحو زیر عمل خواهد نمود:
۱ – اگر رأی دادگاه بصورت قرارباشد و قرار نقض شود پرونده را برای رسیدگی ماهوی به دادگاه صادرکننده قرار ارجاع می دهد و دادگاه مکلف به رسیدگی ماهوی است.
۲ – اگر رأی دادگاه بصورت حکم باشد در صورتیکه حکم را نقض کند باید به اصل دعوی رسیدگی و حکم مقتضی صادر نماید.
۳ – در صورتیکه متهم را بی گناه بداند حکم را نقض و او را تبرئه می نماید هر چند که محکوم علیه درخواست تجدیدنظر نکرده باشد و تنها دادستان یا یکی دیگر از کسانی که حق تجدیدنظرخواهی دارند، تقاضای تجدیدنظر نموده باشند.
تبصره ۱ – در امور حقوقی مرجع تجدیدنظر فقط نسبت به آنچه مورد درخواست تجدیدنظر واقع شده است رسیدگی خواهد نمود و نسبت به آن قسمت از حکم که مورد درخواست تجدیدنظر نمی باشد حق رسیدگی و اظهارنظر ندارد.
تبصره ۲ – در احکام کیفری مرجع تجدیدنظر نمی تواند مجازات تعزیری مقرر در حکم بدوی را تشدید نماید مگر اینکه دادستان از این جهت درخواست تجدیدنظر نموده باشد.