ماده 29 قانون محاسبات عمومی مصوب 1312

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۹ قانون محاسبات عمومی مصوب ۱۳۱۲ مصوب ۱۳۱۲,۱۲,۱۰:''' حواله سندیست که بموجب آن داین باید طلب تشخیص شده خود را دریافت نماید. حواله وزراء بر دو قسم است ( حواله مستقیم) و(حواله اعتباری). حواله مستقیم آنست که خود وزراء بلاواسطه در وجه یک ی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۹ قانون محاسبات عمومی مصوب ۱۳۱۲ مصوب ۱۳۱۲,۱۲,۱۰: حواله سندیست که بموجب آن داین باید طلب تشخیص شده خود را دریافت نماید. حواله وزراء بر دو قسم است ( حواله مستقیم) و(حواله اعتباری). حواله مستقیم آنست که خود وزراء بلاواسطه در وجه یک یا چند طلبکار دولت صادر میکنند. حواله اعتباری سندیست که بموجب آن وزراء باشخاصیکه حواله کنندگان درجه دوم نامیده میشوند از قبیل روسای ادارات یا مامورین ولایات اجازه میدهند تا مبلغ معینی در حق طلبگار[طلبکار] دولت حواله صادر نمایند

حوالجات حواله گنندکان[حواله کنندگان] درجه دوم را حوالجات ابلاغی مینامند.