اساسی سازی تولید و مصرف پایدار

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اساسی سازی تولید و مصرف پایدار نام مقاله ای از مسعود فریادی بوده که در شماره پانزدهم (دی 1398) دانشنامه حقوق اقتصادی منتشر شده است.

چکیده

صیانت از منابع طبیعی کشور از طریق پایدارسازی تولید و مصرف کالاها و خدمات یک ضرورت مهم حقوقی است و به همین دلیل برخی نظام­های حقوقی به ارتقای شأن این هنجار از طریق اساسی­سازی آن روی آورده­اند. این مقاله با رویکرد تحلیلی و تطبیقی به بررسی ارکان سه­گانه اساسی­سازی تولید و مصرف پایدار پرداخته است. در رکن نخست قانون اساسی ایران تولید و مصرف پایدار کالاها و خدمات را با ممنوع ساختن آلودگی غیرقابل‌جبران محیط‌زیست و ممنوعیت اسراف و تبذیر (اصول 43 و 50) تبدیل به یک هنجار اساسی کرده است. اما تقویت دو رکن بعدی یعنی استناد به این اصول و رویه­سازی در آراء شورای نگهبان و توسعه هنجاری در قوانین عادی کمتر مورد توجه بوده و ازاین‌رو اساسی­سازی این هنجار اساسی نیازمند تضمین و توسعه قانونی و رویه­ای در نظام حقوقی ایران است.

کلید واژه ها

  • اساسی سازی
  • اسراف
  • پایدار
  • منابع طبیعی

مواد مرتبط