ماده 197 قانون امور حسبی

ماده ۱۹۷ قانون امور حسبی: نسبت به اشخاص ذی‌نفع که محل اقامت آن‌ها خارج از حوزه دادگاه بخش باشد ابلاغ وقت به آن‌ها لازم نیست و اگر وقت به اشخاص مذکور اطلاع داده نشود دادگاه به جای آن‌ها متصدی دفتر رسمی یا یک نفر از معتمدین محل را معین و او را دعوت می‌کند که با حضور او مهر و موم برداشته شود.

مواد مرتبط

• ماده ۱۹۶ قانون امور حسبی
• مواد ۱۹۸ قانون امور حسبی

توضیح واژگان

دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می‌شود.

ابلاغ: در لغت یعنی رسانیدن و ایصال. در اصطلاح حقوقی نیز ابلاغ، رساندن و تبلیغ آراء قضایی مثل اجرائیه، احضاریه، دادنامه، اخطاریه و اوراقی است که متضمن تصمیم دادگاه است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 197 قانون امور حسبی

1. ابلاغ وقت به اشخاص ذی‌نفع خارج از حوزه دادگاه لازم نیست.
2. در صورت عدم اطلاع به اشخاص ذی‌نفع، دادگاه متصدی دفتر رسمی یا معتمد محل را دعوت می‌کند.
3. حضور متصدی دفتر رسمی یا معتمد محل برای برداشتن مهر و موم ضروری است.

رویه های قضایی

بر اساس نظریه مشورتی شماره ۷/۲۳۷۹ مورخ ۱۳۶۵/۶/۳۰ اداره حقوقی قوه قضاییه، حکم تنفیذ وصیت نامه از احکام اعلامی است که نیازی به صدور اجراییه ندارد و با صدور چنین حکمی وصیت نامه رسمیت می‌یابد و از اعتبار و ارزش قانونی برخوردار می‌شود و موصی له باید برای اجرای مفاد آن از طریق مراجع صالحه اقدام نمیاد.