ماده 12 قانون حمایت از مالکیت صنعتی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲ قانون حمایت از مالکیت صنعتی مصوب ۱۴۰۳,۰۳,۰۱: شرایط اختراع عبارت است از:

۱– جدید بودن: بدین معنا که اختراع در فن یا صنعت پیشین، وجود نداشته باشد.

۲– دارا بودن گام ابتکاری: بدین معنا که اختراع برای دارنده مهارت متعارف در فن یا صنعت مربوط، معلوم و آشکار نباشد.

۳– دارا بودن کاربرد صنعتی: بدین معنا که اختراع در رشته ای از صنعت، قابل ساخت یا استفاده باشد.

تبصره ۱– مراد از صنعت، مفهوم عام آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

تبصره ۲– فن یا صنعت پیشین، یعنی هر آنچه قبل از تاریخ تقاضای ثبت یا در موارد مقتضی، قبل از تاریخ حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع، در هر نقطه از جهان از طریق انتشار شفاهی، کتبی، استفاده عملی یا از هر طریق دیگر برای عموم، افشاء شده باشد.

تبصره ۳– چنانچه افشای اختراع ادعایی ظرف شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی، قبل از تاریخ حق تقدم صورت گرفته باشد، مانع ثبت توسط مخترع یا نماینده وی نیست.

تبصره ۴– مناط تشخیص گام ابتکاری، تاریخ تسلیم اظهارنامه یا در موارد مقتضی، تاریخ آغاز حق تقدم خواهد بود.

مواد مرتبط

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 12 قانون حمایت از مالکیت صنعتی

  1. جدید بودن اختراع به معنای عدم وجود در فن یا صنعت پیشین است.
  2. اختراع باید دارای گام ابتکاری باشد که برای فرد دارای مهارت متعارف آشکار نباشد.
  3. اختراع باید کاربرد صنعتی داشته باشد، یعنی در یک صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد.
  4. صنعت شامل حوزه‌های گسترده‌ای مانند صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات است.
  5. فن یا صنعت پیشین شامل هر چیزی است که قبل از تاریخ تقاضای ثبت افشاء شده باشد.
  6. افشای اختراع تا شش ماه قبل از تاریخ تقاضا مانع ثبت توسط مخترع نیست.
  7. تشخیص گام ابتکاری بر اساس تاریخ تسلیم اظهارنامه یا آغاز حق تقدم است.