ماده 52 قانون حمایت از مالکیت صنعتی
ماده ۵۲ قانون حمایت از مالکیت صنعتی مصوب ۱۴۰۳,۰۳,۰۱: در تصمیم مربوط به صدور هریک از پروانه های بهره برداری اجباری از اختراع مقدم یا مؤخر باید حدود و کاربرد پروانه، هزینه متناسبی که باید به مالک اختراع مورد نظر پرداخت شود و نیز شرایط پرداخت تعیین گردد. هریک از طرفین می تواند با اثبات اینکه بهره بردار نتوانسته است طبق مفاد تصمیم مذکور و شرایط آن عمل کند، درخواست لغو پروانه بهره برداری اجباری را همراه با مدارک و مستندات مربوط، به مرجع ثبت تسلیم کند. هیأت موضوع ماده (۴۰) این قانون با احراز عدم رعایت مفاد تصمیم و شرایط آن، پروانه بهره برداری اجباری را لغو می کند.
تبصره – مالک اختراع و دارنده پروانه بهره برداری اجباری می توانند نسبت به میزان هزینه تعیین شده برای صدور پروانه بهره برداری اجباری، ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ تصمیم هیأت موضوع ماده (۴۰) این قانون، در مراجع صالح قضائی اعتراض کنند. این اعتراض، مانع از بهره برداری از پروانه بهره برداری اجباری نیست.
مواد مرتبط
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 52 قانون حمایت از مالکیت صنعتی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- در تصمیم مربوط به صدور پروانه بهره‌برداری اجباری از اختراع، باید حدود و کاربرد پروانه و هزینه متناسبی که به مالک اختراع پرداخت می‌شود، مشخص گردد.
- شرایط پرداخت هزینه نیز باید تعیین شود.
- هر یک از طرفین می‌تواند در صورت عدم عمل بهره‌بردار به مفاد تصمیم و شرایط آن، درخواست لغو پروانه بهره‌برداری اجباری را به مرجع ثبت ارائه دهد.
- هیأت موضوع ماده ۴۰ قانون با احراز عدم رعایت مفاد تصمیم و شرایط آن، امکان لغو پروانه بهره‌برداری اجباری را دارد.
- مالک اختراع و دارنده پروانه بهره‌برداری اجباری می‌توانند نسبت به میزان هزینه تعیین‌شده اعتراض کنند.
- مهلت اعتراض به میزان هزینه تعیین‌شده برای صدور پروانه، بیست روز از تاریخ ابلاغ تصمیم هیأت است.
- اعتراض به میزان هزینه، مانع از بهره‌برداری از پروانه بهره‌برداری اجباری نمی‌شود.