ماده 44 قانون حمایت از مالکیت صنعتی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۴ قانون حمایت از مالکیت صنعتی مصوب ۱۴۰۳,۰۳,۰۱: در صورت اعطای پروانه بهره برداری اجباری، هیأت موضوع ماده (۴۰) این قانون، باید مبلغ مناسب (با اخذ نظر سه کارشناس رسمی دادگستری در حوزه ارزش گذاری با انتخاب قاضی عضو هیأت)، شرایط بهره برداری، هویت بهره بردار، مدت بهره برداری، اقدامات اجرائی، مدت زمان لازم برای انجام اقدامات اجرائی توسط بهره بردار، محدوده جغرافیایی و موارد مجاز استفاده از اختراع را دقیقا مشخص نماید. پرداخت هزینه کارشناسان موضوع این ماده به–عهده بهره بردار است. استفاده از پروانه بهره برداری اجباری منوط به تأدیه هزینه بهره برداری به دارنده گواهینامه اختراع و در صورت عدم امکان تأدیه، تودیع آن به صندوق دادگستری است. پروانه بهره برداری اجباری نمی تواند حق بهره برداری برای دارنده مجوز اجباری را به صورت انحصاری مقرر کند.

مواد مرتبط

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 44 قانون حمایت از مالکیت صنعتی

  1. در صورت اعطای پروانه بهره‌برداری اجباری، مبلغ مناسب باید توسط هیأت مشخص شود.
  2. نظر سه کارشناس رسمی دادگستری در حوزه ارزش‌گذاری برای تعیین مبلغ الزامی است.
  3. قاضی عضو هیأت، کارشناسان را انتخاب می‌کند.
  4. شرایط بهره‌برداری و هویت بهره‌بردار باید به‌روشنی تعیین شود.
  5. مدت و محدوده جغرافیایی بهره‌برداری باید مشخص باشد.
  6. اقدامات اجرائی و زمان لازم برای آنها توسط بهره‌بردار باید تعیین شود.
  7. پرداخت هزینه کارشناسان به عهده بهره‌بردار است.
  8. استفاده از پروانه بهره‌برداری اجباری منوط به پرداخت هزینه به دارنده گواهینامه اختراع است.
  9. در صورت عدم توانایی پرداخت، هزینه باید به صندوق دادگستری واریز شود.
  10. پروانه بهره‌برداری اجباری نباید حق بهره‌برداری انحصاری برای دارنده مجوز فراهم کند.